по́крыўны в разн. знач. покро́вный;

п. лак — покро́вный лак;

~ныя раслі́ны — покро́вные расте́ния;

~нае шкло — покро́вное стекло́;

~ная тка́нкаанат. покро́вная ткань

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

празры́сты

1. прозра́чный; (просвечивающий — ещё) сквозно́й;

~тае шкло — прозра́чное стекло́;

2. перен. прозра́чный;

п. намёк — прозра́чный намёк;

3. (о взгляде) проница́тельный, о́стрый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

гіялапла́зма

(ад гр. healos = шкло + плазма)

частка цытаплазмы жывёльных і раслінных клетак, якая акружае ядро і змяшчае прадукты ўнутрыклетачнага метабалізму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дыэле́ктрыкі

[англ. dielectric, ад. гр. di(a) = праз + англ. electric = электрычны]

рэчывы, якія характарызуюцца малой электраправоднасцю, напр. шкло, фаянс, слюда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

е́здзіць, е́зджу, е́здзіш, е́здзіць; незак.

1. Рухацца ў розных напрамках на якім-н. транспарце.

Е. на трамваі.

Е. на веласіпедзе.

2. Бываць дзе-н., наведваць каго-н., прыязджаючы.

Е. у госці.

3. Умець кіраваць якімі-н. сродкамі перамяшчэння.

Е. на матацыкле.

4. Не мець устойлівасці, рухацца, соўгацца па чым-н. (разм.).

Шкло ездзіць у аправе.

|| наз. язда́, -ы́, ДМ -дзе́, ж. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Бало́нка1 ’прамавугольная клетка на матэрыі’ (Касп.), ’кратачка, квадрацік’ (Бяльк.: буду ў балонкі ткаць). Метафарычнае ўжыванне слова бало́нка ’(прамавугольнае) шкло ў акне’ (гл. бало́на1).

Бало́нка2 ’парода сабак’. Рус. боло́нка, укр. боло́нка. Новае запазычанне з зах.-еўрап. моў: ням. Bologneser Hündlein, франц. bolonais ’балонскі з Балоньі’. Фасмер, 1, 189; Шанскі, 1, Б, 157. Бел. і ўкр. словы з рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дру́зачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Дробны кусочак чаго‑н. Шкло пабілася на друзачкі. Колас. Велізарныя крыгі лёду напаўзалі адна на адну і са страшэнным гулам крышыліся на меншыя, разбіваліся на друзачкі. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

granulated

[ˈgrænjəleɪtəd]

adj.

1) раздро́блены, гранулява́ны у́кар)

2) granulated sugar — цу́кар-пясо́к, пескавы́ цу́кар

3) з шурпа́тай паве́рхняй (шкло, ску́ра)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

апты́чны

(гр. optikos)

1) звязаны з оптыкай2 (напр. а. прыбор, а-ае шкло);

2) светлавы, звязаны з адбіццём і праламленнем прамянёў святла (напр. а-ыя з’явы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

вітрафі́р

(ад лац. vitrum = шкло + гр. porphyra = пурпур)

вулканічная горная парода, якая складаецца з вулканічнага шкла з невялікай прымессю іншых мінералаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)