Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
выдзіма́ць
1. heráusblasen* vt, blásen* vt (з чаго-н aus D);
2.тэх:
выдзіма́ць шкло Glas blásen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
акуля́р
(лац. ocularis = вочны)
шкло ў аптычным прыборы, звернутае да вока назіральніка (напр. а. фотаапарата, а. мікраскопа).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
◎ Наворашнік ’шкло ад газавай лямпы’ (беласт., «Ніва», 24 чэрв. 1979 г.). Хутчэй за ўсё ад навіриць ’насаджваць, насоўваць’, параўн. аўраць (гл.), што ў сваю чаргу узыходзяць да праславянскага ітэратыўнага дзеяслова *verati/*virati (гл. Варбат, ОЛА, 1981, 281), параўн. рус.пск., наўг.вирать, верать ’соваць, усоўваць’, балг.ера ’тс’ і інш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зазвіне́ць, ‑ніць; зак.
Пачаць звінець. // Стварыць звінячы гук; празвінець. Чыясьці рука праламала шыбу, і шкло зазвінела срэбраным гукам.Гартны.Першага верасня над дахам школы ўзвіўся чырвоны сцяг, упершыню зазвінеў званок.Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шліфава́ны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад шліфаваць.
2.узнач.прым. Які адшліфаваўся; гладкі. Сярод гэтых купін бліскучымі стужкамі павіваліся часамі палоскі вады, чыстыя, гладкія, як шліфаванае шкло.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ху́кацьнесов. (ртом) дуть, дыша́ть;
х. на ру́кі — дыша́ть (дуть) на́ руки;
х. на замёрзлае шкло — дыша́ть на замёрзшее стекло́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мано́кль, ‑я, м.
Круглае аптычнае шкло для аднаго вока, якое ўстаўляецца ў вачніцу і ўжываецца замест акуляраў або пенснэ. «Гвардыя першай пойдзе на фронт», — паведамляў якісь дэндзі, з маноклем у воку.Гартны.
[Ад грэч. monós — адзін і лац. oculus — вока.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
накапці́ць, ‑капчу, ‑копціш, ‑копціць; зак.
1.без дап. Нарабіць копаці, дыму; накуродымець. Накапціла лямпа ў хаце.
2.што і чаго. Пакрыць копаццю што‑н. Накапціць шкло.
3.чаго. Тое, што і навэндзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прызматы́чны, ‑ая, ‑ае.
Спец.
1. Які мае адносіны да прызмы, мае форму прызмы. Прызматычная форма. Прызматычнае шкло.
2. Утвораны прызмай (у 2 знач.). Прызматычны спектр.