Та́нчык ’танец’ (Ян.), та́ньчык ’танец, скокавыя спевы’ (Байк. і Некр.). З польск. tańczyk ’невялікі музычны твор’ (з XVII ст.) або самастойнае ўтварэнне ад танчыць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адрэпеці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Рэпетыцыямі дамагчыся патрэбнага выканання чаго‑н. Адрэпеціраваць спектакль, песню, танец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танцава́цца, ‑цуецца; незак.

1. Выконвацца (пра танец). Танцуецца «Бульба».

2. Зал. да танцаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ціро́льскі, ‑ая, ‑ае.

Такі, як у Ціролі; уласцівы жыхарам Ціроля. Цірольскія песні. Цірольскі танец. Цірольскі капялюш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адскака́ць, -скачу́, -ска́чаш, -ска́ча; -скачы́; зак.

1. Скончыць скакаць.

А. на адной назе.

2. Выканаць танец; станцаваць.

Цэлы вечар адскакаў.

А. казачка.

3. Праехаць на кані якую-н. адлегласць галопам.

Адскакаў на гнядым пяць кіламетраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ру́мба, ‑ы, ж.

Сучасны танец мексіканскага паходжання хуткага тэмпу, чатырохдольнага памеру, а таксама музыка да гэтага танца.

[Ісп. rumba.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Абэ́рак ’групавы танец’ < польск. oberek.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пратанцава́ць сов., в разн. знач. протанцева́ть; (народный танец — ещё) пропляса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рок-н-ро́л м. (музыка и танец) рок-н-ро́лл

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыга́начка ж.

1. уменьш.-ласк. цыга́ночка;

2. муз. (танец) цыга́ночка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)