става́ць, стае́; безас.; незак., чаго.

1. Хапаць чаго-н. для каго-, чаго-н.

На ўсё гэта не стае ні сіл, ні часу.

2. Мець магчымасці, сілы, здольнасці рабіць што-н.

Не ставала рашучасці сказаць праўду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дынама...,

першая частка слоў, якая паказвае на дачыненне да сілы, энергіі.

т. 6, с. 284

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

узбро́ены bewáffnet, áusgerüstet; bestückt;

узбро́еныя сі́лы Stréitkräfte pl;

узбро́енае паўста́нне bewáffneter Áufstand

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

exertion [ɪgˈzɜ:ʃn] n.

1. таксама exertions намага́нне; вы́сілак; стара́нне; напру́жанне

2. ужыва́нне;

the exertion of force/authority ужыва́нне сі́лы/аўтарытэ́ту

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wane​2 [weɪn] v.

1. слабе́ць; памянша́цца; цьмець, цьмяне́ць;

His strength is waning. Яго сілы згасаюць.

2. убыва́ць (пра Месяц)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вае́нна-паве́траны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вядзення вайны ў паветры. Ваенна-паветраныя сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дынамаме́трыя, ‑і, ж.

У антрапалогіі і медыцыне — вымярэнне сілы мускулаў чалавека пры дапамозе спецыяльных прыбораў.

[Ад грэч. dýnamis — сіла і metreo — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздво́іць, ‑двою, ‑двоіш, ‑двоіць; зак., што.

Раздзяліць надвае, на дзве часткі. Раздвоіць провад. Раздвоіць сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узмацня́льнік, ‑а, м.

Прылада, прыстасаванне для павелічэння сілы, магутнасці, напружання чаго‑н. Узмацняльнік электрычнага току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цягаме́р, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вымярэння сілы цягі ў топках, катлах ці вентыляцыйных канструкцыях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)