stamina [ˈstæmɪnə] n.
1. жыццёвая сі́ла; жыву́часць
2. сто́йкасць, выно́слівасць, трыва́ласць, цягаві́тасць;
moral stamina мара́льная сто́йкасць;
lack stamina быць сла́бым, невыно́слівым
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Мажэ́нне 1 ’ўяўленне’, ’мара’, ’трызненне’ (Нас.). Запазычана з польск. marzenie ’тс’.
Мажэнне 2 сіла, магчымасць’ (Нас.). Да магчы́ (гл.). Іншы варыянт — маге́нне.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
конскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да каня, належыць яму. Конская грыва. Конскія падковы. Конскае ржанне. Конская збруя. ▪ Своеасаблівы і такі знаёмы Пракопу пах хлява і кепскага стойла востра б’е ў нос. Колас.
2. Разм. Вялікі, моцны. Вялізны, з конскімі сківіцамі мужчына носіць за плячамі вінтоўку, глядзіць спадылба, злосна. Навуменка.
3. Як састаўная частка некаторых батанічных назваў. Конскае шчаўе. Конская цыбуля. Конскі боб.
•••
Конская сіла гл. сіла.
Конскі капітан гл. капітан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нячысцік, ‑а, м.
Разм. У забабонах — нячыстая сіла, чорт. [Антося] верыла ў павер’е, што ў тапельніка нячысцік забірае душу яшчэ перад смерцю... Барашка. // Ужываецца як лаянка. [Маці:] — Дачытаўся, нячысцік, што зусім здурнеў!.. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Моча ’сіла, моц’ (паўд.-усх., КЭС), рус. тул., калуж. моча ’тс’, якая са ст.-рус. мочь, ст.-слав. мощь < прасл. moktь < mogtь < mogti, mogǫ ’магчы’ (параўн. укр. міч, польск., чэш., славац. moc, в.-луж. móc, славен. mǫ̑c, серб.-харв. моћ, макед. моќ, балг. мощ), роднаснае да гоц. mahts, ст.-в.-ням., с.-в.-ням. maht ’сіла, моц’ (Бернекер, 2, 70; Траўтман, 164; Фасмер, 2, 667).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гетэрадзі́н
(ад гетэра- + гр. dynamis = сіла)
маламагутны высокачастотны генератар электрычных ваганняў; выкарыстоўваецца ў радыётэхніцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
экспрэ́сія
(лац. expressio = выражэнне)
выразнасць; сіла выражэння пачуццяў, перажыванняў (напр. э. слова, э. колеру).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Héftigkeit
f -
1) сі́ла, імклі́васць, пары́вістасць, бу́рнасць
2) запа́льчывасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
HP, h.p. [ˌeɪtʃ ˈpi:]
1. (скар. ад horsepower) phys. ко́нская сі́ла
2. BrE (скар. ад hire purchase) паку́пка або́ про́даж у растэрміно́ўку/крэды́т
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
validity [vəˈlɪdəti] n. (of) 1. слу́шнасць, абгрунтава́насць;
the validity of the argument слу́шнасць аргуме́нта
2. law сапра́ўднасць; зако́ннасць, юрыды́чная сі́ла; тэ́рмін дзе́йнасці
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)