irritation

[,ɪrɪˈteɪʃən]

n.

1) раздра́жненьне, знэрвава́ньне n.; злосьць f.

2) раздра́жненьне n. (ску́ры)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lay oneself out

informal

сілі́цца, намага́цца з усі́х сіл; вылу́звацца са ску́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

be in another’s shoes

быць на ме́сцы друго́га, быць у чужо́й ску́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

парша́, -ы́, ж.

1. Заразная скурная хвароба, а таксама струпы, якія паяўляюцца пры гэтай хваробе на скуры пад валасамі.

2. Захворванне сельскагаспадарчых раслін, якое характарызуецца паверхневым паражэннем тканак (з’яўленнем на сцёблах, лісці, клубнях, пладах плям, барадавак і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мех², ме́ха, мн. мяхі́ і мяхо́ў, м.

1. Прыстасаванне са скуры для нагнятання паветра ў горан у кавальскай справе, а таксама для прывядзення ў дзеянне некаторых музычных інструментаў.

2. У фатаграфіі: святлонепранікальная частка фатаграфічнай камеры, падобная на гармонік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

graft​1 [grɑ:ft] n.

1. прышчэ́пак; прышчэ́п; прышчэ́пка

2. med. транспланта́т; транспланта́цыя;

skin/bone graft пераса́дка ску́ры/ко́сці

3. BrE, infml ця́жкая пра́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

transplant​2 [trænsˈplɑ:nt] v.

1. med. рабі́ць пераса́дку (тканкі, скуры, сэрца і да т.п.)

2. пераса́джваць (раслі́ны)

3. fml перасяля́ць; перасяля́цца; перано́сіць; перано́сіцца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кераці́н, ‑у, м.

Бялковае рэчыва, якое змяшчае вялікую колькасць серы і з’яўляецца састаўной часткай эпідэрмісу скуры, ногцяў, валасоў і інш.

[Ад грэч. kéras — рог.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смакту́н, ‑а, м.

Чарвяк-паразіт, які жыве на скуры і жабрах рыб, а таксама ва ўнутраных органах жывёлы і чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шмато́к м. (абрэзак, кавалак скуры, тканіны і г. д.) Fétzen n -s, -, Stückchen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)