лі́шніца ж., разг.
1. избы́ток м.; изли́шек м.;
мець ~цу чаго-не́будзь — име́ть избы́ток (изли́шек) чего-л.;
2. ли́шнее ср.;
сказа́ць ~цу — сказа́ть ли́шнее
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Гу́тарыць ’гаварыць, размаўляць’. Прасл. *gutoriti. Рус. гу́торить, гута́рить, укр. гу́тір ’размова, бяседа’, гуто́рити, славац. hutoriť. Лічыцца складаным словам: *gu‑ адносіцца да *govoriti, а другая частка (*‑toriti) — да літ. tar̃ti ’сказаць’ (параўн. і слав. *tortoriti). Гл. Фасмер, 1, 479; падрабязна Трубачоў, Эт. сл., 7, 179–180.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Маўля́ў ’нібыта’ (ТСБМ, Гарэц., Некр., Растарг.; паўд.-усх., мін., КЭС), маўля́ў, моў ’скажам’, ’як быццам’ (ТС). Укр. мовля́в ’маўляў’, ’так сказаць’. Бел.-укр. інавацыя (Дзендзялеўскі, Бел.-укр. ізалексы, 24). Форма прошлага часу ад дзеяслова шматразовага дзеяння ⁺маўляць, ’расказваць, гаварыць шмат разоў’ (Нас.). Да мова (гл.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
падчы́сціцца, ‑чышчуся, ‑чысцішся, ‑чысціцца; зак.
Разм. Стаць больш чыстым. Трэба сказаць, што Гомель за апошнія гады настолькі ўпарадкаваўся, падчысціўся, што ў некаторых выпадках можа стаць узорам і для Мінска. Сташэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усёдарава́льны, ‑ая, ‑ае.
Які даруе ўсё, усім. Якія б усёдаравальныя і добрыя мы ні былі, у імя справядлівасці павінны сказаць, што раманы .. [«Людзі на балоце» І. Мележа і «Даль палявая» Т. Хадкевіча] па сваіх ідэйна-мастацкіх якасцях не раўназначныя. Шкраба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
thereupon [ˌðeərəˈpɒn] adv. fml
1. на тым, на гэ́тым; у адно́сінах да таго́;
There is much to be said thereupon. Можна многа сказаць наконт гэтага.
2. усле́д за тым, за гэ́тым
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
be afraid
бая́цца (адчува́ць шкадава́ньне, неахво́ту не́шта сказа́ць)
I’m afraid you are wrong — Баю́ся, вы памыля́ецеся
I'm afraid I’m late — Баю́ся, я спазьні́ўся
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
cheek
[tʃi:k]
n.
1) шчака́ f.
2) informal наха́бства n.
to have the cheek to say that to me — мець наха́бства мне гэ́та сказа́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
вы́гукнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак. і аднакр., што.
Гучна прамовіць, сказаць што‑н., выкрыкнуць. — Добра! — весела выгукнуў малы і кінуўся бягом за дзверы. Якімовіч. Амаль хорам сход выгукнуў тры прозвішчы. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прабалбата́ць, ‑балбачу, ‑балбочаш, ‑балбоча; зак.
Разм.
1. Правесці некаторы час у балбатні. Гадзіну прабалбатаць.
2. што і без дап. Выдаць тайну, сакрэт.
3. што і без дап. Незразумела сказаць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)