пакрытанасе́нныя, ‑ых.

Назва аддзела вышэйшых раслін, у якіх семяпочка хаваецца ў завязі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памянша́емае, ‑ага, н.

У матэматыцы — назва ліку, ад якога адымаюць другі лік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́давы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кода. Кодавыя знакі. Кодавая назва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышыняме́р, ‑а, м.

Агульная назва прылад, прызначаных для вымярэння вышыні чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэйхсве́р, ‑у, м.

Гіст. Назва ўзброеных сіл Германіі ў 1919–1935 гадах.

[Ням. Reichswehr.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чудзь, ‑і, ж.

Гіст. Старажытнаруская назва эстаў і некаторых іншых фінскіх плямёнаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматпо́лле, ‑я, н.

Устарэлая назва севазваротаў у 7–8 і больш палёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этно́нім, ‑а, м.

Назва нацыі, народа, народнасці, племя і іншых этнічных супольнасцей.

[Ад грэч. éthnos — племя, народ і ónyma — імя, назва.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Вішы» (назва фаш. рэжыму ў Францыі) 3/135; 4/122; 10/634

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пабо́ішча, -а, н.

1. Бітва з вялікай колькасцю ахвяр.

Мамаева п. (назва Кулікоўскай бітвы, у якой быў разбіты татарскі хан Мамай).

2. Жорсткая бойка (разм).

Удзельнічаць у вулічным пабоішчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)