пато́чны эк Flíeß-, Flíeßband-, Takt -;

пато́чная вытво́рчасць Flíeßbandproduktion f -;

пато́чная лі́нія Flíeßstraße n -s, -, Táktverfahren n -s, Flíeßbandmethode f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

суто́кі мн

1. Zusámmenfließen n -s, -; Zusámmenfluss m -es, -flüsse;

2. (лінія сутыкнення, мяжа) Grénze f -, -n; Schéide f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

set​1 [set] n.

1. набо́р, кампле́кт, серві́з;

a complete set of Dickens по́ўны збор тво́раў Ды́кенса;

a tea set серві́з для гарба́ты

2. ко́ла людзе́й (звязаных агульнымі інтарэсамі);

literary sets літарату́рныя ко́лы

3. прыбо́р;

a toilet set туале́тны прыбо́р

4. фо́рма, лі́нія, абры́с;

a set of shoulders лі́нія плячэ́й, разваро́т

5. дэкара́цыя

6. малады́ па́растак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

parentage

[ˈperəntɪdʒ]

n.

1) пахо́джаньне (ад бацько́ў), лі́нія ро́днасьці, радаво́д -у m.

2) бацько́ўства, мацяры́нства n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

plumb line

1) грунтва́га f., ватэрпа́с -а m.

2) вэртыка́льная лі́нія, яку́ю ўтвара́е про́стая сьцяна́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

электралі́нія

(ад электра- + лінія)

устройства з проваду, кабелю і электраарматуры для перадачы электраэнергіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Магістра́ль ’галоўная чыгуначная, водная, паветраная і інш. лінія шляхоў зносін’ (ТСБМ), ’асфальтавая дарога’ (Інстр. I). Запазычана праз рус. мову з ням. Magistrale < лац. magistrālis ’галоўны’ (Фасмер, 2, 555). Не выключана магчымасць запазычання і з польск. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скрыпт ‘рукапіс, манускрыпт’ (Гарэц., Др.-Падб.), ст.-бел. скриптъ ‘ліст, пісьмо’ (Ст.-бел. лексікон). Запазычанне з польск. skrypt ‘афіцыйная папера, дакумент; вэксаль’; або непасрэдна з лац. scriptum ‘лінія, рыса; пісьмовае сачыненне, тэкст’ (Варш. сл., 6, 183).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

парале́ль, ‑і, ж.

1. Паралельная лінія. Правесці паралель.

2. Умоўная лінія, праведзеная па зямной паверхні паралельна экватару, усе пункты якой маюць аднолькавую геаграфічную шырату. Змыкайце рады Камінтэрна На ўсіх паралелях зямлі. Глебка.

3. перан. З’ява, якая можа параўноўвацца з іншай, аналагічнай з’явай. Канкрэтнасць гістарычнай паралелі, такім чынам, выпраўляла лінію абстрактных разваг героя, не даючы яму збіцца з пазіцый рэалізму. Лойка. // Параўнанне, супастаўленне. У шматлікіх работах аб творчасці Коласа робяцца паралелі паміж «Казкамі жыцця» і байкамі Крылова, алегорыямі Салтыкова-Шчадрына, Горкага і г. д. Навуменка.

[Ад грэч. parállēlos — які знаходзіцца, праходзіць побач.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накірава́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Спец. Які прымушае што‑н. рухацца ў пэўным кірунку. Накіравальныя ролікі.

2. у знач. наз. накірава́льная, ‑ай, ж. Спец. Лінія, якая вызначае кірунак, у якім рухаецца прамая, што ўтварае канічную або цыліндрычную паверхню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)