Wíderrist

m -(e)s, -e ка́рак (у каня)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

falb

a

1) бля́клы

2) була́ны (пра каня)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gángart

f -, -en

1) хада́

2) алю́р (каня)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bay​4 [beɪ] n. ні́ша; паглыбле́нне ў сцяне́; усту́п; праём;

a horse bay сто́йла, за́гарадка для каня́;

a sick bay шпіта́льная пала́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

по́тнік, ‑а, м.

Мяккая падкладка з лямцу і скуры для засцярогі спіны каня ад намулаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разві́лак, ‑лку, м.

Разм. Тое, што і развілка. На развілку дарог Сымон спыніў каня. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамя́ць сов.

1. промя́ть;

п. каня́ — промя́ть ло́шадь;

2. разг. промя́ть;

п. но́гі — промя́ть но́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умары́ць сов., разг., в разн. знач. умори́ть;

у. го́ладам — умори́ть го́лодом;

у. каня́ — умори́ть коня́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кнігаўка, каня; кніга (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

зацугля́ць áufzäumen vt, zäumen vt, zügeln vt;

зацугля́ць каня́ ein Pferd áufzäumen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)