высакаго́р’е, ‑я, н.

Мясцовасць, што знаходзіцца высока ў гарах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокатэхні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца на высокім тэхнічным узроўні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў апале. Апальны князь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыэ́тык, ‑а, м.

Разм. Той, хто знаходзіцца на дыэце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заву́шны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за вухам. Завушная пухліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захма́рны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за хмарамі. Захмарная вышыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каляву́шны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца каля вуха. Калявушная залоза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

месцапрабыва́нне, ‑я, н.

Месца, у якім хто‑н. знаходзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжрэ́берны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца паміж рэбрамі. Міжрэберныя мышцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навуго́льны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца на вуглу. Навугольная вежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)