картатэ́ка
(ад гр. chartes = ліст паперы + theke = сховішча)
збор картак з якімі-н. даведачнымі матэрыяламі, размешчаных у пэўным парадку, напр. па алфавіту, тэмах, тэрмінах.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
уфало́гія
[англ. ugology, ад UFO < U(nknown) F(lying) O(bject) = непазнаны лятаючы аб’ект + гр. logos = навука]
збор, сістэматызацыя матэрыялаў аб неапазнаных лятаючых аб’ектах.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
вінагра́д м
1. (расліна) Wéinrebe f -, -n, Wéinstock m -es, -stöcke;
дзі́кі вінагра́д wílder Wein;
развядзе́нне вінагра́ду Wéinbau m -(e)s;
2. (плады) Wéinbeeren pl, Wéintrauben pl;
збор вінагра́ду Wéinlese f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бясе́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Збор гасцей з пачастункам. Ды краска бяседа не ўзорамі, А ласкавымі прыгаворамі; Не ядвабнымі абрусамі, А ласкавымі прымусамі. Багдановіч. Сталы на бяседы ў Сцешыцах людзі заўсёды пазычалі адзін у аднаго. Пташнікаў. // зб. Удзельнікі пачастунку. Спявала ўжо ўся бяседа. Нават я, хоць мне, як той казаў, яшчэ ў дзяцінстве вол наступіў на вуха, і я быў глухі да мелодый. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
gathering
[ˈgæðərɪŋ]
n.
1) зьбіра́ньне n.
2) збор -у m.
3) збо́рка f., сход -у m.; зьезд, зьлёт -у m.; нато́ўп -у m.
4) нагнае́ньне n., нары́ў -ву m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
meeting
[ˈmi:tɪŋ]
n.
1) сустрэ́ча f.
2) пасе́джаньне n.; сход; мітынг -у m.
3) рэлігі́йны збор для малі́твы
4) ме́сца злучэ́ньня (даро́г, дзьвюх акру́гаў і гд)
5) дуэ́ль f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бенефі́с
(фр. bénéfice = прыбытак, карысць; перавага)
1) спектакль у гонар аднаго з яго ўдзельнікаў як выражэнне прызнання заслуг артыста;
2) уст. спектакль, збор з якога ішоў на карысць аднаго з удзельнікаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ліне́йка¹, -і, ДМ -не́йцы, мн. -і, -не́ек, ж.
1. Прамая лінія на паперы або дошцы, якая дапамагае пісаць роўнымі радкамі.
Сшытак у лінейку.
2. Інструмент, прылада ў выглядзе планкі для вычэрчвання прамых ліній, для вымярэння.
Маштабная л.
Лагарыфмічная л. (прыбор для вылічэнняў).
3. Строй у шарэнгу; збор (школьны, вайсковы), на якім удзельнікі выстраены ў шарэнгі.
Пастроіцца ў лінейку.
4. Адна з дарожак унутры лагера, якая падзяляе яго на прамавугольныя ўчасткі (спец.).
|| памянш. ліне́ечка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. ліне́ечны, -ая, -ае (да 1, 2 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
трубі́ць, трублю́, тру́біш, тру́біць; незак.
1. Дзьмучы ў трубу (у 2 знач.), прымушаць яе гучаць.
2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Гучаць (пра трубу).
Трубяць трубы.
3. што. Гукамі трубы (у 2 знач.) падаваць сігнал да чаго-н.
Т. трывогу.
Т. збор.
4. перан., аб кім-чым. Настойліва распаўсюджваць якія-н. чуткі (разм.).
5. перан., што і без дап. Многа есці (разм.).
Т. хлеб.
|| зак. пратрубі́ць, -рублю́, -ру́біш, -ру́біць (да 1—4 знач.), раструбі́ць, -рублю́, -ру́біш, -ру́біць (да 4 знач.) і струбі́ць, -рублю́, -ру́біш, -ру́біць (да 5 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
confluence
[ˈkɑ:nfluəns]
n.
1) зьліцьцё n. (рэ́чак)
2) суто́к -у m. (ме́сца зьліцьця́)
3) зьбег -у m. (акалі́чнасьцяў)
4) збор -у, сьціск -у, наплы́ў -ву m. (людзе́й), нато́ўп -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)