lice

н.

1. твар;

2. добры (правы) бок (тканіны)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Трахны́добры, добра высушаны’ (Сцяшк. Сл.). Параўн. укр. дыял. тра́кти, тря́хти ‘прасыхаць’, паводле ЕСУМ (5, 666), няяснага паходжання. Звязана з літ. traišùs ‘высушаны, спарахнелы’?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

perfkt

1.

a даскана́лы, ве́льмі до́бры

2.

adv даскана́ла; выда́тна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

selengut, selensgut

aе́льмі) до́бры (душо́ю)

ein ~er Kerl — дабра́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

gtartig

a

1) до́бры (па натуры)

2) дабрацкасны тс. мед.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hllhörig

a

1) які́ ма́е до́бры слых

2) чу́йны, чу́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ле́пшы, ‑ая, ‑ае.

1. Выш. ст. да прым. добры; проціл. горшы. Паняслася песня волі Між лясоў густых, балот... І аб лепшай вольнай долі Стаў ля рэчкі пець чарот. Чарот. [Бацька:] — Ведаеш, сынку, нам трэба было б набыць лепшага каня. Бядуля.

2. Найвыш. ст. да прым. добры; самы добры. [Шугаеў:] Гэты адказны дакумент павінны падпісаць лепшыя людзі нашага калектыву. Крапіва. Таварышы з акругі, хочучы пазнаёміць грамадства з лепшым участкам беларускай граніцы і лепшым камандзірам ўчастка, — накіравалі мяне іменна сюды. Брыль. // у знач. наз. ле́пшае, ‑ага, н. Збіраліся, прыходзілі і садзіліся за сталы калгаснікі, адзетыя ў лепшае. Васілевіч.

•••

У лепшым выпадку гл. выпадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нюх м Spürsinn m -(e)s, Wtterung f -;

у яго́ до́бры нюх перан er hat ine fine Nse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

бо́нус

(лац. bonus = добры)

1) дадатковая ўзнагарода, прэмія;

2) дадатковая скідка, якую робіць прадавец пакупніку ў адпаведнасці з умовамі здзелкі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

пахвала́, ‑ы, ж.

Добры водзыў, адабрэнне. — Вы добра чыталі, — пачуў Заранік дзявочы голас. — Дзякую за пахвалу. Чытаў, як мог. Хадкевіч. Цішка пачырванеў ад бацькавай пахвалы. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)