рука́в
1. в разн. знач. рука́ў, -кава́ м.;
пла́тье с дли́нными рукава́ми суке́нка з до́ўгімі рукава́мі;
рука́в реки́ геогр. рука́ў ракі́;
2. (пожарный) рука́ў, -кава́ м.; разг. кі́шка, -кі ж.;
◊
рабо́тать спустя́ рукава́ працава́ць як мо́крае гары́ць; рабі́ць як не сваі́мі рука́мі;
приня́ться за де́ло, засучи́в рукава́ узя́цца за рабо́ту, закаса́ўшы рукавы́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
нешу́точный
1. неабы́які́; (серьёзный) сур’ёзны; (немаловажный) немалава́жны;
это нешу́точные слова́ гэ́та неабы́які́я сло́вы;
нешу́точная боле́знь сур’ёзная хваро́ба; безл., в знач. сказ., переводится чаще выражениями: не на жарт; (гэ́та) не жа́рты (не жа́ртачкі);
боле́знь у него́ нешу́точная хваро́ба ў яго́ не на жарт;
это нешу́точное де́ло гэ́та не жа́рты (не жа́ртачкі);
2. (нешутливый) нежартаўлі́вы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
упира́ться
1. в разн. знач. упіра́цца;
упира́ться лбом в сте́нку упіра́цца лбом у сцяну́;
всё э́то де́ло упира́ется в недоста́ток вре́мени уся́ гэ́та спра́ва ўпіра́ецца ў недахо́п ча́су;
2. перен., разг. упіра́цца; (упрямиться — ещё) упа́рціцца, нараві́цца, нату́рыцца;
3. страд. упіра́цца; утаро́плівацца; см. упира́ть 1, 2;
упира́ться рука́ми и нога́ми упіра́цца рука́мі і нага́мі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
узбудзі́ць сов.
1. разбуди́ть, подня́ть;
у. чалаве́ка — разбуди́ть (подня́ть) челове́ка;
2. (предложить на обсуждение, решение и т.п.) возбуди́ть;
у. спра́ву аб скасава́нні шлю́бу — возбуди́ть де́ло о расторже́нии бра́ка;
3. (привести в состояние нервного подъёма) возбуди́ть; взвинти́ть;
у. не́рвы — взвинти́ть не́рвы;
4. вы́звать, возбуди́ть (чувства, мысли и т.п.);
у. апеты́т — вы́звать аппети́т;
у. рэ́ўнасць — возбуди́ть ре́вность
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
укла́д I, -ду м., в разн. знач. укла́д;
бытавы́ ўклад — бытово́й укла́д;
дробнатава́рны ўклад — мелкотова́рный укла́д
укла́д II, -ду м., в разн. знач. вклад; (в какое-л. общее дело — ещё) ле́пта ж.;
зрабі́ць у. — сде́лать вклад;
тэрміно́вы ўклад — сро́чный вклад;
кашто́ўны ўклад у наву́ку — це́нный вклад в нау́ку;
працо́ўны ўклад — трудово́й вклад, трудова́я ле́пта
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
хілі́цца несов.
1. клони́ться, наклоня́ться; склоня́ться;
2. крени́ться;
ло́дка хі́ліцца — ло́дка крени́тся;
3. (да чаго, к чаму, куды) перен. клони́ться (к чему, куда); идти́ (к чему, куда);
дзень хі́ліцца к ве́чару — день кло́нится к ве́черу;
віда́ць, куды́ хі́ліцца спра́ва — ви́дно, куда́ кло́нится (идёт) де́ло;
4. (да каго) перен. льнуть (к кому); чу́вствовать расположе́ние (к кому)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
ма́лое сущ. мало́е, -ло́га ср.;
без ма́лого без не́чага, (почти) ама́ль, траха́, (чуть не) чуць не, ледзь не;
без ма́лого килогра́мм без не́чага (ама́ль) кілагра́м, траха́ не кілагра́м;
са́мое ма́лое вводн. сл. са́ма менш, са́ма ме́ней;
◊
дово́льствоваться ма́лым задавальня́цца малы́м;
за ма́лым де́ло (ста́ло), за ма́лым остано́вка за малы́м спра́ва (ста́ла), за малы́м затры́мка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
звыча́йны
1. обы́чный; обыкнове́нный; обы́денный; (посредственный — ещё) зауря́дный;
прыйсці́ ране́й ~нага — прийти́ ра́ньше обы́чного;
~ная з’я́ва — обы́чное (обы́денное) явле́ние;
гэ́та быў з. чалаве́к — э́то был обыкнове́нный (зауря́дный) челове́к;
2. привы́чный, при́нятый;
з. спо́саб жыцця́ — привы́чный (при́нятый) спо́соб жи́зни;
3. грам. положи́тельный;
~ная ступе́нь параўна́ння — положи́тельная сте́пень сравне́ния;
4. мат. (о дроби) просто́й;
◊ гэ́та спра́ва ~ная — это де́ло обы́чное
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
для предлог с род. для;
падару́нкі д. дзяце́й — пода́рки для дете́й;
ме́сца д. стая́нкі — ме́сто для стоя́нки;
непраніка́льна д. вады́ — непроница́емо для воды́;
д. яго́ гэ́та лёгкая спра́ва — для него́ это лёгкое де́ло;
ён до́бра развіты́ для свайго́ ўзро́сту — он хорошо́ ра́звит для своего́ во́зраста;
◊ д. адво́ду вачэ́й — для отво́да глаз;
д. прылі́ку — для прили́чия;
д. прыклёпу — для ви́димости
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
патапі́ць I сов.
1. прям., перен. потопи́ть, утопи́ть;
п. варо́жы крэ́йсер — потопи́ть (утопи́ть) неприя́тельский кре́йсер;
п. жыву́ю спра́ву ў размо́вах — потопи́ть (утопи́ть) живо́е де́ло в разгово́рах;
2. (всех, многих) перетопи́ть, утопи́ть;
◊ п. у крыві́ — потопи́ть в крови́
патапі́ць II сов.
1. (всё, многое — сало и т.п.) перетопи́ть, истопи́ть; (воск — ещё) перепла́вить;
2. (нек-рое время) потопи́ть; (воск — ещё) попла́вить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)