disputíeren

vi браць удзе́л у ды́спуце, ве́сці (навуко́выя) спрэ́чкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinklammern

vt

1) прымацо́ўваць скабо́й

2) браць у ду́жкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entmündigen

vt браць пад апе́ку; перан. тс. пазбаўля́ць самасто́йнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ermánnen

(sich) трыма́цца, набіра́цца му́жнасці, браць сябе́ ў ру́кі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

чэ́рпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

1. Даставаць, набіраць чым‑н. знізу або з глыбіні, захопліваючы невялікімі часткамі што‑н. вадкае ці сыпкае. Нядобрыя сны пачалі сніцца Ульяне. Прыснілася ёй раз, што яна чэрпала ваду сваім чаравікам і піла яе. Колас. Па полі шырокім ідзе хлебароб — у цяжкіх ботах, спаважнай хадой. Чэрпае жменяй адборнае зерне з сявенькі і сее спакойна, упэўнена. Брыль. Малашкін чэрпаў з талеркі бульбяны суп з вермішэллю і маўчаў. Пестрак. // У час руху па чым‑н. вадкім, сыпкім захопліваць, набіраць. Каменне падала густа, бляшанка падскоквала на хвалях, нахілялася, чэрпала ваду, але ўпарта не хацела ісці на дно. Савіцкі.

2. перан. Набываць, браць, запазычваць што‑н. адкуль‑н. Чэрпаць веды. Чэрпаць сілы. □ Кожны з нас прыпасае радзімы куток, Каб да старасці чэрпаць адтуль успаміны. Панчанка. Беларуская савецкая літаратура чэрпае сваё натхненне ў рэвалюцыйным абнаўленні краіны. Пшыркоў.

•••

Чэрпаць (браць) каўшом — многа, празмерна браць, атрымліваць што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Vórbild

n -(e)s, -er пры́клад, узо́р

sich (D) j-n zum ~ néhmen* — браць каго́-н. за пры́клад, браць каго́-н. за ўзо́р

éinem ~ náchstreben [nácheifern] — браць пры́клад з каго́-н., перайма́ць чый-н. пры́клад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кле́шчы, -чаў ед. нет

1. (кузнечные щипцы) кле́щи́;

2. (у хомута) клещи́;

3. воен. клещи́;

браць у к. — брать в клещи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбіра́ць несов.

1. в разн. знач. разбира́ть;

2. (тушу) разде́лывать; свежева́ть;

1, 2 см. разабра́ць;

◊ браць не разбіра́ючы — брать не разбира́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адка́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

1. Незак. да адказаць.

2. Прымаць на сябе адказнасць (у 1 знач.), несці адказнасць за каго‑, што‑н. Адказваць за выкананне вытворчага плана.

•••

Адказваць галавою за каго‑, што‑н. — браць на сябе поўную адказнасць за каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насле́даваць

1. (браць за ўзор, імітаваць) (каму-н.) náchahmen vt, náchmachen vt (A, D);

2. разм. (атрымаць у спадчыну) érben vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)