sweetie

[ˈswi:ti]

n.

даражэ́нькі -ага m., даражэ́нькая f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

leper

[ˈlepər]

n.

пракажо́ны -ага m., пракажо́ная f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

accused

[əˈkju:zd]

adj.

абвінава́чаны -ага m., абвінава́чаная f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

drifter

[ˈdrɪftər]

n.

валацу́га m., бяздо́мны -ага m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gamin

[ˈgæmɪn]

n.

ву́лічны хлапчу́к, беспрыту́льны -ага m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падганя́ты, ‑ага, м.

Уст. Той, хто падганяе каго‑н.; прыганяты. І млеюць рукі, ныюць косці, А падганяты ўсё крычыць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгкія, ‑іх; адз. лёгкае, ‑ага, н.

Орган дыхання ў чалавека і пазваночных жывёл, размешчаны ў грудной поласці. Двухбаковае запаленне лёгкіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малаве́р, ‑а, м.

Той, хто мала верыць у што‑н. [Яраш:] — Ага, ляцяць! Вяртаюцца. А што я вам казаў? Малаверы! Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хару́нжы, ‑ага, м.

Гіст.

1. Сцяганосец у войску.

2. Малодшы афіцэрскі чын у казацкім войску. // Асоба, якая мела такі чын.

[Польск. chorąży.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Табато́ж (табато́ш) ’так, але, ага; сапраўды’ (Скарбы). У выніку ўнівербацыі спалучэння *то бо то же, параўн. з іншым парадкам тож ба то ’ў тым та і справа, вось так’ (ашм., Стан.), tož‑by‑to ’тс’ (Варл.) або з усечанай формы спалучэння то‑бо‑то‑што ’тс’ (Некр. і Байк.). Параўн. то‑бо‑то, тож бо то, тобта, то, тож, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)