Verbum

караткахва́левы, -ая, -ае.

Які працуе на кароткіх радыёхвалях.

Караткахвалевая радыёстанцыя.

караткахво́сты, -ая, -ае.

3 кароткім хвастом.

К. заяц.

караткашэ́рсны, -ая, -ае.

3 кароткай шэрсцю.

Караткашэрсная парода авечак.

караты́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца каратэ.

каратэ́, нескл., н.

Спартыўная барацьба, якая выкарыстоўвае эфектыўныя прыёмы японскай сістэмы самаабароны без зброі, заснаванай на ўдарах рукамі і нагамі па найбольш уразлівых месцах цела чалавека.

караце́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

Сорт морквы з кароткім акруглым коранем; мышатка.

караце́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; незак.

Станавіцца карацейшым, менш працяглым у прасторы або ў часе.

Пад восень дні карацеюць.

караці́н, -у, м. (спец.).

Аранжаважоўты пігмент, які спрыяе ўтварэнню ў арганізме вітаміну А.

У моркве многа караціну.

караці́ць, -рачу́, -ро́ціш, -ро́ціць; незак., што.

Рабіць карацейшым.

К. штаны.

кара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што і без дап.

Падвяргаць пакаранню каго-н.

К. за злачынства.

|| зак. пакара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны.