Verbum

друкава́ны, -ая, -ае.

1. Зроблены друкаваным спосабам; не рукапісны.

Друкаваная кніга.

2. Які мае форму, знешні выгляд друкаванага.

Друкаваныя літары.

3. Змешчаны ў друку¹.

Друкаваныя варыянты верша.

друкава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся; незак.

Змяшчаць свае творы ў друкаваных выданнях.

Ён друкуецца з 1980-х гадоў.

|| зак. надрукава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся.

друкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., што.

1. Адціскаць з друкаванага набору, з клішэ, узнаўляць з негатыва і пад.

2. Змяшчаць у якім-н. выданні.

Д. артыкулы ў часопісе.

|| зак. надрукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны.

|| наз. друкава́нне, -я, н.

друка́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Работнік друкарскай справы, паліграфічнай вытворчасці.

друка́рня, -і, мн. -і, -рань і -рняў, ж.

Прадпрыемства, у якім друкуюцца кнігі, газеты і іншыя выданні.

друка́рскі, -ая, -ае.

Які служыць для друкавання, для друку¹.

Друкарская машына.

Д. цэх.

Д. знак.

|| наз. друка́рства, -а, н.

друшля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Кухонная пасуда ў выглядзе каўша з дзірачкамі для працэджвання вадкасці, прамывання чаго-н.

дрывако́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто наймаецца калоць дровы.

2. Цяжкая сякера з клінападобным лязом для колкі дроў; калун.

дрывасе́к, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто сячэ лес на дровы, займаецца нарыхтоўкай дроў.

дрыво́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і дрывотня.