ездавы́, -а́я, -о́е.
1. Які прызначаны для язды ў запрэжцы.
Ездавыя сабакі.
2. у знач. наз. ездавы́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х, м. Салдат, які кіруе коннай запрэжкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нарка...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:
1) які мае адносіны да наркотыкаў, напр.: наркабізнес, наркамафія;
2) які мае адносіны да наркозу, напр.: наркагіпноз, наркапсіхатэрапія, наркаэлектрашок.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
непрадукцы́йны, -ая, -ае.
1. Які траціцца дарма, без карысці, не дае патрэбных вынікаў.
Непрадукцыйная праца.
2. Які не дае прыбытку; нерэнтабельны.
Непрадукцыйная гаспадарка.
|| наз. непрадукцы́йнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
непрые́мны, -ая, -ае.
1. Які не падабаецца сваімі якасцямі, уласцівасцямі і пад.
Н. пах.
2. Які выклікае нездавальненне, хваляванне, парушае спакой.
Непрыемная сустрэча.
|| наз. непрые́мнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нятле́нны, -ая, -ае.
1. Які не паддаецца гніенню, тленню (уст.).
Нятленныя мошчы.
2. перан. Які ніколі не знікае; вечны (высок.).
Н. помнік гісторыі.
|| наз. нятле́ннасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
павуча́льны, -ая, -ае.
Які ўтрымлівае ў сабе што-н. карыснае, які служыць урокам, абагачае ведамі, вопытам.
П. ўрок гісторыі.
Павучальныя вынікі.
Павучальная гутарка.
|| наз. павуча́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пагража́льны, -ая, -ае.
1. Які ўтрымлівае ў сабе пагрозу, выражае пагрозу.
У голасе гучалі пагражальныя ноткі.
2. Які пагражае небяспекай.
П. характар падзей.
|| наз. пагража́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лахма́ты, -ая, -ае.
1. Які мае доўгую, густую поўсць; касматы.
Л. сабака.
Лахматая шапка.
2. Які мае ўскудлачаныя валасы.
Л. чалавек размахваў рукамі.
|| наз. лахма́тасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маг, -а, мн. -і, -аў, м.
Чалавек, які валодае тайнамі магіі; чарадзей.
М. і чараўнік (таксама перан.: пра чалавека, які робіць што-н. надта лёгка і лоўка).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разгалінава́ны, -ая, -ае.
1. Які мае многа галін, разгалінаванняў.
Разгалінаваная яблыня.
2. Які мае многа адцзелаў, аддзяленняў, размешчаных у розных месцах.
Разгалінаванае прадпрыемства.
|| наз. разгалінава́насць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)