хала́тнасць, ‑і, ж.
Нядобрасумленныя, нядбайныя адносіны да сваіх абавязкаў. Прараб Нядаўні абвінавачваецца ў халатнасці, парушэнні правы тэхнікі бяспекі, у выніку чаго загінуў чалавек. Дадзіёмаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хлебасо́л, ‑а, м.
Гасцінны чалавек. Падаўняму Іван — хлебасол вялікі, любіў прыняць людзей з форсам, з размахам, каб пілі, елі, гулялі, колькі душа пажадае. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шалахту́н, ‑а, м.
Абл. Балбатлівы чалавек; пустазвон. Благі той сват, што, дзе трэба, спрытна пагаварыць не ўмее, але бяда, калі і залішне шалахтун. Калюга.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
якабі́нец, ‑нца, м.
1. Гіст. Прадстаўнік рэвалюцыйна-дэмакратычных слаёў французскай буржуазнай рэвалюцыі канца 18 ст., член якабінскага клуба.
2. Уст. Чалавек рэвалюцыйных перакананняў; вальнадумец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пустабя́ка ’пусты чалавек, што робіць пустое і гаворыць пустое’ (Варл.), пустабека ’пусты чалавек’ (лаг., Стан.), укр. пустобʼяка ’пусты, разбэшчаны чалавек’, рус. пустобяка ’той, хто гаворыць пустое’. Да пусты ў значэнні ’несур’ёзны, легкадумны’ і бяка ’дрэнь’ або вякаць (бекаць) ’плявузгаць, балбатаць’. Інакш ЕСУМ (4, 639–640): з рус. вякаць ’плясці, плявузгаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Негадзя́й ’нягоднік, паганец’ (Ян.), негодзя́й ’няздольны да працы, ні да чаго не варты чалавек; гультай, нягоднік’, негодзя́йка ’няздатная да працы, няўмелая жанчына’ (ТС), неґаджа́й (ніґаджай) ’неахайны чалавек’ (Сцяц.), укр. негодя́й ’няварты, няздольны да дзеяння чалавек’, рус. негодя́й ’няздольны для справы чалавек; гультай’. Аддзеяслоўны назоўнік, параўн. не гадзіцца (негодзицьца, Нас.) ’быць непрыгодным’, негадзі́вы ’непрыгодны’ (Некр.), негадзя́вы, негадзя́шчы ’паганы; непрыдатны’ (Сл. ПЗБ), ’няздатны; непрывабны, непрыгодны; нядобры, паганы’ (Ян.), ’няздольны да працы, слабы’ (ТС), не́гадзь ’няздольны чалавек’ (Растарг.). Суфіксацыя, як у валача́й ’валацуга’ і пад. (гл. Сцяцко, Афікс. наз., 23, а таксама Львоў, РР, 1969, 4, 100–101). Гл. нягоднік.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
boring [ˈbɔ:rɪŋ] adj. ну́дны, неціка́вы;
a boring man надаку́члівы/ну́дны чалаве́к;
a boring book/play неціка́вая кні́жка/ну́дная п’е́са;
a boring job абры́длівая/ну́дная пра́ца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
heavyweight [ˈheviweɪt] n.
1. баксёр ця́жкай вагі́
2. чалаве́к/рэч, які́/яка́я ма́е вагу́, бо́льшую, чым звыча́йна або́ патрэ́бна
3. ве́льмі ва́жная асо́ба, арганіза́цыя, рэч
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
injure [ˈɪndʒə] v.
1. пашко́джваць, ра́ніць, кале́чыць;
Ten people were injured in the accident. Дзесяць чалавек былі пакалечаны ў выніку гэтай аварыі.
2. кры́ўдзіць, абража́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
judgement [ˈdʒʌdʒmənt] n. (таксама judgment)
1. меркава́нне, по́гляд;
in my judgement на маю́ ду́мку
2. разва́жнасць, разва́жлівасць;
a man of sound/good judgement разва́жлівы чалаве́к
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)