Verbum

карбюра́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыбор, у якім адбываецца карбюрацыя.

|| прым. карбюра́тарны, -ая, -ае.

кардо́н¹, -у, м.

Тоўстая цвёрдая папера.

Ліст кардону.

|| прым. кардо́нны, -ая, -ае і кардо́навы, -ая, -ае.

кардыягра́ма, -ы, мн. -ы, -гра́м, ж.

Графічны паказ работы сэрца.

Зрабіць кардыяграму.

|| прым. кардыягра́мны, -ая, -ае.

каркаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж.

Частка тушы, якая прылягае да карка.

|| прым. каркаві́нны, -ая, -ае.

ка́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто карае; удзельнік карнага атрада.

|| прым. ка́рніцкі, -ая, -ае.

кастарэ́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Майстар разьбы па косці.

|| прым. кастарэ́зны, -ая, -ае.

Кастарэзнае мастацтва.

качага́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рабочы, які абслугоўвае топкі паравых катлоў.

|| прым. качага́рскі, -ая, -ае.

квіт, -а́, М квіце́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Квітанцыя.

Паштовы к.

|| прым. квіто́вы, -ая, -ае.

керага́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Награвальны газавы прыбор, род бясшумнага прымуса.

|| прым. керага́завы, -ая, -ае.

кілі́шак, -шка, мн. -шкі, -шкаў, м.

Шкляная чарка на ножцы.

Поўны к.

|| прым. кілі́шачны, -ая, -ае.