Verbum

авітаміно́з, -у, м. (спец.).

Захворванне, якое развіваецца пры недахопе вітамінаў у ежы.

|| прым. авітаміно́зны, -ая, -ае.

агратэ́хніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

Тэхналогія вырошчвання і апрацоўкі сельскагаспадарчых культур.

|| прым. агратэхні́чны, -ая, -ае.

зу́мер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Электрычнае прыстасаванне для падачы гукавых сігналаў.

|| прым. зу́мерны, -ая, -ае.

іаніза́цыя, -і, ж. (спец.).

Утварэнне іонаў у якім-н. асяроддзі.

І. паветра.

|| прым. іанізацы́йны, -ая, -ае.

івасі́, нескл., ж.

Невялікая прамысловая рыба сямейства селядцовых; ціхаакіянская сардзіна.

|| прым. івасёвы, -ая, -ае.

Івасёвая пуціна.

іерэ́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Тое, што і святар праваслаўнай царквы.

|| прым. іерэ́йскі, -ая, -ае.

інспіра́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Той, хто інспіруе што-н.

|| прым. інспіра́тарскі, -ая, -ае.

інтэрпрэта́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Чалавек, які інтэрпрэтуе што-н.

|| прым. інтэрпрэта́тарскі, -ая, -ае.

іпахо́ндрыя, -і, ж.

Хваравіта-прыгнечаны псіхічны стан; беспадстаўная боязь захворвання.

|| прым. іпахандры́чны, -ая, -ае.

І. стан.

каду́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Невялікая кадзь; кадка.

|| прым. каду́шачны, -ая, -ае.