Verbum

зубачы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Завостраная палачка для выдалення рэштак ежы, якія заселі паміж зубоў.

аднадо́мны, -ая, -ае (спец.).

Пра расліны: якія маюць песцікавыя і тычынкавыя кветкі на адным каліве.

|| наз. аднадо́мнасць, -і, ж.

пульса́ры, -аў, адз. -са́р, -а, м. (спец.).

Касмічныя крыніцы выпрамяненняў, якія дасягаюць Зямлі ў выглядзе імпульсаў, што перыядычна ўзнікаюць.

таўтало́гія, -і, ж.

Паўтарэнне аднаго і таго ж іншымі словамі, якія не ўдакладняюць сэнсу сказанага.

|| прым. таўталагі́чны, -ая, -ае.

узурпа́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто незаконна захапіў, узурпіраваў уладу, якія-н. правы.

|| прым. узурпа́тарскі, -ая, -ае.

фі́на-ўгразна́ўства, -а, н.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць мовы і культуры фіна-ўгорскіх народаў.

|| прым. фі́на-ўгразна́ўчы, -ая, -ае.

хе́ўра, -ы, мн. -ы, -аў, ж. (пагард.).

Група людзей, якія аб’ядналіся для разбою, злачынства; зграя, шайка, банда.

Сабралася х.

цу́глі, -яў.

Два металічныя звяны, якія прымацаваны да рамянёў вуздэчкі і служаць для закілзвання каня.

|| прым. цу́глевы, -ая, -ае.

цяку́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (разм.).

Дробныя штодзённыя справы, якія перашкаджаюць асноўным, галоўным.

Ц. заела.

чатырохпо́лле, -я, н.

Сістэма севазвароту з падзелам ворнай зямлі на чатыры палі, якія засяваюцца рознымі культурамі ў пэўнай паслядоўнасці.