нія́к, прысл.
Ніякім чынам; зусім. Воз ніяк не мог пераехаць насыпу, якім былі абнесены могілкі. Сабаленка. Ніяк не клеіцца размова, Хоць думак шмат у галаве. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шматзяме́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае шмат зямлі для вядзення сельскай гаспадаркі. Шматзямельны саўгас. // Які мае дастатковую або вялікую колькасць зямлі, прыдатнай для гаспадарчага выкарыстання. Шматзямельная краіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шматкватэ́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае шмат кватэр. [Самусевіч:] — Мяне ахоплівае вялікая радасць, калі я гляджу, як на нашым заводзе растуць велізарныя новыя карпусы, дзесяткі шматкватэрных дамоў. «Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
убу́хаць сов., разг.
1. вбу́хать;
у. тры вядры́ вады́ — вбу́хать три ведра́ воды́;
2. (истратить) ухло́пать;
у. шмат гро́шай — ухло́пать мно́го де́нег
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Ве́ле ’шмат, многа’ (Сцяшк. МГ). З польск. wiele ’тс’. У ст.-бел. мове веле, веля ’тс’ засведчана з XVI ст. (Булыка, Запазыч.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Лясно, лесно́ ’лясіста, паросшы лесам’ (ТС), укр. палт. лісно́ ’шмат лясоў’, рус. анеж., смал. ле́сно, лесно́ ’тс’. Прыслоўе lěsьno ад лясны́ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пастарава́ць ’пагаварыць’ (маст., Сцяшк. Сл.). Няясна. Магчыма, да пастар© (гл.), які прапаведваючы, (шмат) гаворыць. Утварэнне, як, напрыклад, укр. постаростувати ’быць старастаў’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
круці́цца
1. sich dréhen;
2. (пра пыл) wírbeln vi;
3. (мець шмат клопату) álle Hände voll zu tun háben
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
beánspruchen
vt патрабава́ць (чаго-н.), прэтэндава́ць (на што-н.)
viel Zeit ~ — патрабава́ць шмат ча́су
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Рабо́ташна ’зручна, карысна’ (Юрч.), рус. смал. рабо́ташно ’шмат работы’, маск. рабо́тошный ’прыбытковы, выгадны’, ’зроблены ўласнымі рукамі’. Утворана ад рабо́та (гл.), на ўзор мо́ташна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)