Прато́ка ’рака, якая злучае два вадаёмы; канал’ (ТСБМ, Гарэц., Др.-Падб., Нас.), прото́ка ’тс’ (ТС). Параўн. рус. прото́ка, ст.-польск. przetoka, чэш. průtok, славац. prietok ’працяканне; канал’, балг. про́ток ’праліў’. Вытворнае з суф. ‑а ад працякаць з чаргаваннем галосных. Узнаўляецца прасл. *protokъ (БЕР, 5, 790), *pertoka (Банькоўскі, 2, 916).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пру́дзішча ’месца, дзе быў млын’ (Нас.), ст.-бел. прудище ’сажалка, высахлы ставок’; славен. prodíšče, серб.-харв. пру̏дшите ’рачны нанос’, балг. пръ́дище ’месца, дзе цякла рака і нанесла пясок і жвір’. Прасл. *prǫdiště, вытворнае ад *prǫdъ, гл. пруд 1. Гл. Бярнар, RÉS, 27, 31–40; БЕР, 5, 819–820.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ана́дыр м
1. Anádyr n -s, Kagyrgýn n -s (горад);
2. Anádyr m -s (рака)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ба́фала нескл м
1. Buffalo [´bafəlo:] n -s (горад);
2. Buffalo [´bafəlo:] Ríver [-v-] - i -s m (рака)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Калара́да нескл
1. м Colorádo n -s;
2. ж Colorádo Ríver [-v-] m - i -s (рака)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Місісі́пі нескл м
1. Mississíppi n -s (штат);
2. ж Mississíppi m - i -s (рака)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Місу́ры нескл м
1. Missouri [-´su:ri] n -s (штат);
2. ж Missouri [-´su:ri] m - i -s (рака)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
elude
[ɪˈlu:d]
v.t.
1) пазьбяга́ць, ухіля́цца; уцяка́ць
2) не выяўля́цца
The cause of cancer has eluded all research — Нія́кім до́сьледам не ўдало́ся вы́явіць прычы́ну ра́ка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Fluss
m -es, Flüsse
1) рака́, пато́к
2) цячэ́нне, плынь, ход
◊ etw. in ~ bríngen* — пусці́ць у ход, нала́дзіць што-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Дуна́й агульная назва вялікай ракі ў беларусаў’ (Яшкін), рус. дыял. дуна́й ’ручаёк з-пад зямлі’, укр. дуна́й ’разліў вады’, польск. дыял. dunaj ’далёкая незнаёмая рака, мора’. Ад уласнай назвы ракі Дунай; гл. Фасмер, 1, 553 (да тлумачэння ўласнай назвы Дунай гл. Трубачоў, Эт. сл., 5, 156–157). Параўн. яшчэ Брукнер, 103.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)