two-way [ˌtu:ˈweɪ] adj. двухбако́вы;

two-way traffic двухбако́вы рух;

a two-way street ву́ліца з двухбако́вым ру́хам;

a two-way radio прыёмнік і перада́тчык (радыё), ра́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

programme1 [ˈprəʊgræm] n. BrE

1. план; прагра́ма (у розных знач.);

radio/TV programme ра́дыё-/тэлеперада́ча;

What’s on the programme today? Якая ў нас праграма на сёння?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ро́згалас ’рэха, адгалоскі’ (ТСБМ, Шат.), розгалас ’водгук, адгалоскі’ (Яруш.). Укр. ро́зголос ’погалас, чутка, гавэнда’; рус. разгла́ска ’рознагалоссе, супярэчлівасць’ — пазнейшае ад разгласи́ть ’зрабіць вядомым’, ’разнесці чутку’; ’вядомасць, папулярнасць’, польск. rozgłos, н.-луж. rozgłos, в.-луж. rozhłos, чэш., славац. rozhlasрадыё’, чэш. rozhlásiti ’выдаць таямніцу’, ’давесці да ведама публікі’; славен. razglàs ’апавяшчэнне’; у іншых паўд.-слав. мовах (серб. разгла́сити, харв. rázglas, razglásiti, славен. razglasíti, макед. разгласи, балг. разглася́) дзеяслоў абазначае ’аб’яўляць, паведамляць, рабіць вядомым’. Беларуская ж лексема паводле семантыкі займае асобнае месца (значэнне ’рэха’). Да прасл. *orz‑golsiti і *orz‑golsъ > раз- і голас, галасіць (гл.). Розгалас ’слава, папулярнасць’ (Др.-Падб.) і розглас ’пагалоска’ (Сцяшк. Сл.) узыходзяць да польск. rozgłos ’вядомасць, папулярнасць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

antedate

[ˈæntɪdeɪt]

1.

v.t.

1) папярэ́днічаць

Radio antedates television — Ра́дыё папярэ́днічае тэлеба́чаньню

2) датава́ць ране́йшай да́тай

2.

n.

ране́йшая да́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

producer

[prəˈdu:sər]

n.

1) вытво́рца -ы m. (збо́жжа, прамысло́вых тава́раў)

2) тэатра́льны, фільмо́вы, радыё- або́ тэлевізі́йны пастано́ўшчык; прадзю́сэр -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ды́ктар м nsager m -s, -; Rndfunksprecher m -s, -; Nchrichtensprecher m;

ды́ктар ра́дыё і тэлеба́чання der nsager von Rndfunk und Frnsehen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

рэгенера́цыя

1. спец Regeneratin f -, Regenererung f -, Wedererzeugung f -;

рэгенера́цыя паве́тра Wederauffrischung der Luft;

2. радыё Rückkopp(e)lung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

глушы́ць, глушу́, глу́шыш, глу́шыць; незак., каго-што.

1. Перашкаджаць слухаць.

Розныя шумы глушылі прамову, і нічога не было чуваць.

2. Рабіць нячутным, заглушаць.

Г. радыё.

3. Не даваць расці, перашкаджаць развіццю чаго-н.

Крапіва глушыла буракі.

Г. ініцыятыву (перан.).

4. Моцным ударам аглушаць, пазбаўляць прытомнасці.

Г. рыбу.

5. Выключаць (матор, машыну і пад.).

Г. матор.

6. Вельмі многа піць чаго-н. (пераважна пра алкаголь; разм.).

Г. гарэлку.

|| зак. заглушы́ць, -глушу́, -глу́шыш, -глу́шыць; -глу́шаны (да 1—3 і 5 знач.) і аглушы́ць, аглушу́, аглу́шыш, аглу́шыць; аглу́шаны (да 4 знач.).

|| наз. глушэ́нне, -я, н. (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

змо́ўкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. змоўк, ‑ла; зак.

1. Перастаць раздавацца, сціхнуць (пра гукі). Песня змоўкла. □ Змоўкла музыка ў гарадскім парку. Хадкевіч. Гоман працы змоўк у полі, Сціхлі гукі за ракой. Гілевіч.

2. Перастаць гаварыць, крычаць, пець і пад.; замоўкнуць, заціхнуць. Мікіта Мінавіч на хвіліну змоўк і зноў абвёў усіх спакойным поглядам. Кулакоўскі. Недзе далёка зноў закукавала зязюля і адразу змоўкла. В. Вольскі. / Пра музычны інструмент, радыё, тэлефон і пад. Ужо і радыё змоўкла, але сама [Маша] ніяк не магла заснуць. Гроднеў. // Спыніць стральбу (пра агнястрэльную зброю). Кулямёт змоўк. □ Самаходка тым часам змоўкла, затое ротныя мінамёты пачалі біць раз-поразу. Кулакоўскі. // Перастаць напаўняцца гукамі, гоманам і пад. Неяк нечакана змоўкла вёска, не чуваць было ні галасоў, ні шуму машын. Шамякін. Не інакш, як перад наступленнем Змоўкла франтавая паласа. Аўрамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скажэ́нне н Entstllung f -, -en; Verzrrung f -, -en (скрыўленне, тэх дэфармацыя); Verstümmelung f -, -en (напр тэксту); Vernstaltung f -, -en (калечанне, гаджанне, псаванне); Verfrmung f -, -en (дэфармацыя); Verfälschung f -, -en (наўмысна);

скажэ́нне сэ́нсу Snnentstellung f -;

без скажэ́ння радыё verzrrungsfrei;

скажэ́нне адлюстрава́ння Bldverzerrung f;

вы́правіць скажэ́нне радыё entzrren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)