сыхо́дны

1. нисходя́щий;

па ~най лі́ніі — по нисходя́щей ли́нии;

у ~ным пара́дку — в нисходя́щем поря́дке;

с. на́ціск — лингв. нисходя́щее ударе́ние;

2. мат. (совпадающий) сходя́щийся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ана́страфа

(гр. anastrophe)

змена прамога парадку слоў у выразе ці словазлучэнні на непрамы без парушэння зместу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ардына́льны

(лац. ordinalis = парадкавы)

размешчаны ў пэўным парадку, напр. а. лік у адрозненне ад кардынальнага ліку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эмфа́за

(гр. emphasis = выразнасць)

эмацыянальна-экспрэсіўнае вылучэнне часткі выказвання шляхам інтанацыі, паўтарэння, парадку слоў і г.д.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

eksces, ~u

м. кніжн. эксцэс; выхадка, выбрык;

położyć kres ~om — спыніць парушэнне парадку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ана́лы

(лац. annales)

1) запісы гістарычных падзей у храналагічным парадку;

2) перан. наогул запісы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Áufräumung

f -, -en

1) прыбіра́нне, ачы́стка; навядзе́нне пара́дку

2) устаране́нне, ліквіда́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zwángsläufig

1.

a неміну́чы, непазбе́жны

2.adv у прымусо́вым пара́дку, прыму́сам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

растр, ‑а, м.

Спец. Сістэма ліній, нанесеных у пэўным парадку на якую‑н. паверхню аптычным, графічным, механічным або іншым спосабам, а таксама прыстасаванне, якое складаецца з сістэмы адпаведна размешчаных ніцей, палос, прызмаў, лінзаў і пад.

[Ням. Raster.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чысцёха, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑цёсе, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Вельмі ахайны, акуратны чалавек, які вызначаецца празмерным імкненнем да чыстаты і парадку. Гаспадыня мая любіць парадак, вялікая чысцёха. Далідовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)