setting [ˈsetɪŋ] n.
1. апра́ва, абрамле́нне, ра́мка (карціны)
2. навако́лле; ме́сца і час дзе́яння
3. маста́цкае афармле́нне (спектакля); пастано́ўка
4. му́зыка на сло́вы
5. за́хад (сонца)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
уда́леч, прысл.
Разм. У далёкі прастор, на далёкую адлегласць; далёка ўперад. Карней Пятровіч прыстаўляе да вачэй руку і ўзіраецца ўдалеч. Даніленка. Гучны плёск пакаціўся ўдалеч. Гамолка. Сядзіць Садко, на гуслях грае. Удалеч музыка плыве... Аўрамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пе́ние ср.
1. (действие) спява́нне, -ння ср., мн. нет; спеў, род. спе́ву м.;
2. (вокальная музыка) спе́вы, -ваў мн.;
учи́тель пе́ния наста́ўнік спе́ваў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
прыго́жы
1. в разн. знач. краси́вый; (о лице, человеке) милови́дный;
п. пейза́ж — краси́вый пейза́ж;
~жыя ру́хі — краси́вые движе́ния;
~жая му́зыка — краси́вая му́зыка;
п. ўчы́нак — краси́вый посту́пок;
~жыя сло́вы — краси́вые слова́;
~жая дзяўчы́на — краси́вая (милови́дная) де́вушка;
2. изя́щный;
п. касцю́м — изя́щный костю́м;
◊ ~жае пісьме́нства — изя́щная литерату́ра, изя́щная слове́сность;
п. пол — прекра́сный пол
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
катыльён
(фр. cotillon)
даўнейшы бальны танец, у якім чаргуюцца элементы кадрылі, вальса, мазуркі, полькі, а таксама музыка да гэтага танца.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
скры́пачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Разм. Памянш.-ласк. да скрыпка. Падрос музыка, зрабіў сабе скрыпачку ды пайшоў у свет. Якімовіч.
скрыпа́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Жан. да скрыпач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
талья́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Разм. Аднарадны рускі гармонік. Музыка не спяшаючыся сеў, закінуў нагу на нагу, збіў на левае вуха шапку-вушанку, падміргнуў Пецю і шырока расцягнуў чырвоныя мяхі тальянкі. Сіняўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
authéntisch
a аўтэнты́чны, сапра́ўдны
~e Musík — «канкрэ́тная» му́зыка (з немузыкальных гукаў, шумаў і г.д.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Зґрыя́нт ’натоўп’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. польск. дыял. zgryjatyka ’музыка’, магчыма, ад zgrywać się ’сыгрывацца, дабівацца агульнага гучання ў аркестры, іграць разам’ з наўмысна іншамоўным суфіксам ‑ant. У значэнні і з’яўленні ‑j‑ магла адлюстравацца кантамінацыя з зграя. Выбухное ґ указвае на іншамоўны (польскі) характар слова. Параўн. яшчэ гранда ’кампанія’ (польск. granda ’грамада’, Сл. паўн.-зах.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
canned
[kænd]
adj.
1) кансэрвава́ны
2) Sl. запіса́ны на сту́жку
canned music — му́зыка, запі́саная на сту́жку
3) informal п’яны́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)