куха́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кухара, кухаркі, уласцівы ім. Такіх піражкоў настаўніку ніколі не даводзілася каштаваць, ён еў з ахвотаю і хваліў кухарскія здольнасці бабкі Параскі. Колас. // Прызначаны для кухара, кухаркі. Кухарская кніга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Міне́я ’царкоўная кніга з тэкстам набажэнстваў на кожны дзень месяца, якая змяшчае і жыцці святых, апавяданні аб царкоўных святах’ (ТСБМ). Ст.-рус. минеꙗ ’тс’ (XI ст.), запазычанае з с.-грэч. μηναῖον, мн. л. μηναῖα ’месячныя’ (Праабражэнскі, 1, 537; Фасмер, 2, 624).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Táschenbuch

n -(e)s, -bücher

1) запісна́я кні́жка, ната́тнік

2) кні́га кішэ́ннага фарма́ту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

паказа́льнік, ‑а, м.

1. Надпіс, вяха, стрэлка і пад., якія служаць для паказвання чаго‑н. Паказальны дарог. □ Марудна пасоўваўся па беламу цыферблату чорны мінуты паказальны. Бядуля.

2. Даведачная кніга або даведачны спіс у кнізе. Бібліяграфічны паказальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разно́сный в разн. знач. разно́сны;

разно́сная кни́га разно́сная кні́га;

разно́сная торго́вля уст. разно́сны га́ндаль;

разно́сная реце́нзия разг. разно́сная рэцэ́нзія.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пова́ренный

1. прич. пава́раны;

2. прил. (кулинарный) куліна́рны; (поварской) ку́харскі, по́варскі;

пова́ренная кни́га куліна́рная кні́га;

пова́ренная соль кухо́нная соль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

бібліяло́гія

(ад гр. biblion = кніга + -логія)

навука пра кнігу як з’яву культуры і прадмет вытворчасці; кнігазнаўства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

jidysz, ~u

м. ідыш;

książka w ~u (w ~) — кніга на ідыш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kieszonkowiec

м.

1. разм. кішэннік, кішэнны злодзей;

2. разм. кішэнная кніга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

readable [ˈri:dəbl] adj.

1. ціка́вы, до́бра напі́саны (пра кнігу);

a highly readable book захапля́льная кні́га

2. чытэ́льны; выра́зны;

readable handwriting разбо́рлівы по́чырк

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)