Verbum

інвалі́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Чалавек, які поўнасцю або часткова страціў працаздольнасць у выніку ранення, знявечання ці хваробы. Інвалід працы. Інвалід другой групы.

[Лац. invalidus — бяссільны, слабы.]

калабарацыяні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Здраднік, які супрацоўнічаў з ворагамі сваёй радзімы ў час акупацыі яе фашысцкімі войскамі ў перыяд другой сусветнай вайны.

карава́ншчык, ‑а, м.

Чалавек, які суправаджае караван (у 1 знач.). — Калі вернешся назад, — сказаў.. караваншчыку Фёдар, — тады караван свой вядзі другой дарогай. «Маладосць».

каса... (гл. коса...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «коса...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: касавокі, касалапы.

ландве́р, ‑а, м.

У Прусіі, Германіі, Аўстра-Венгрыі і Швейцарыі ў 19–20 стст. ваеннаабавязаныя запасу другой чаргі. // Вайсковыя часці з гэтых ваеннаабавязаных.

[Ням. Landwehr.]

легка..., (гл. лёгка...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «лёгка...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: легкаважны, легкаплаўкі.

леда..., (гл. лёда...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «лёда...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: ледакол, ледаход.

нава... (гл. нова...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «нова...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: навагодні, навамодны.

нарада... (гл. народа...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «народа...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: нарадазнаўства, нарадапраўства.

ніжня... (гл. ніжне...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «ніжне...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: ніжняволжскі, ніжнялужыцкі.