ста́віцца, ста́ўлюся, ста́вішся, ста́віцца; незак.

Праяўляць, выражаць свае адносіны да каго-, чаго-н.

Ён добра с. да разумных прапаноў.

Уважліва с. да патрэб людзей.

|| зак. паста́віцца, -та́ўлюся, -та́вішся, -та́віцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

турбава́цца, -бу́юся, -бу́ешся, -бу́ецца; -бу́йся; незак.

1. Праяўляць клопат, трыво́жыцца аб кім-, чым-н.

Т. за дзяцей.

Т. за будучы ўраджай.

2. Хвалявацца, непакоіцца.

Не турбуйся, усё будзе добра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сухалюбі́вы, ‑ая, ‑ае.

Такі, што добра пераносіць сухасць паветра і глебы, добра расце ў засушлівых мясцовасцях (пра расліны). Сухалюбівы хмызняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паста́віцца сов. отнести́сь;

до́бра п. да каго́-не́будзь — хорошо́ отнести́сь к кому́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захава́цца erhálten [gewáhrt] bléiben*;

гэ́та до́бра захава́лася ў маёй па́мяці das hat sich mir gut éingeprägt;

ён до́бра захава́ўся (пра чалавека) er hat sich gut gehálten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ułożony

1. складзены;

2. добра выхаваны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

umięśniony

з добра развітай мускулатурай; мускулісты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

эўфілі́н

(ад гр. eu = добра + phyllon = зелле)

лекавы прэпарат, сасударасшыральны і мачагонны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

запра́віцца, -ра́ўлюся, -ра́вішся, -ра́віцца; зак.

1. Заправіць сваю машыну гаручым.

2. чым і без дап. Добра падсілкавацца (разм.).

|| незак. запраўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́юцца.

|| наз. запра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кама́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Маленькае двухкрылае насякомае-крывасмок з тонкім цельцам і доўгім хабатком.

◊

Камар носа не падточыць — зроблена вельмі добра, што не прыдзярэшся.

|| прым. камары́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)