У спартыўных гульнях (баскетболе і пад.) — прадугледжаны правіламі перапынак у гульні па просьбе каманды або яе трэнера.
[Англ. time out.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пат¹, -а, М па́це, мн. -ы, -аў, м.
Становішча ў шахматнай гульні, калі адзін з ігракоў не можа зрабіць ходу, не падставіўшы пад удар свайго караля; партыя лічыцца нічыёй.
|| прым.па́тавы, -ая, -ае.
Патавая сітуацыя (таксама перан.: бязвыхаднае становішча).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
корт1
(англ. court)
пляцоўка для гульні ў тэніс.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
bowling alley
буды́нак для гульні́ ў бо́ўлінг; кегельба́н -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
outdoor
[,aʊtˈdɔr]
adj.
во́нкавы, надво́рны
outdoor games — гу́льні на во́льным паве́тры
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бі́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Рмн. ‑так; ж.
1. Тое, што і біта.
2. У картачнай гульні — карты, узятыя большай або казырнай картай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ня́ньчын, ‑а.
Які мае адносіны да нянькі, належыць няньцы. Няньчына хустка. □ Да няньчыных казак далучыліся народныя песні і гульні — натуральная жывая сялянская паэзія.Шырма.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэ́нісны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тэніса, звязаны з гульнёй у тэніс. Тэнісныя спаборніцтвы.// Прызначаны для гульні ў тэніс. Тэнісная ракетка. Тэнісная пляцоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Жму́ркі ’назва гульні’ (ТСБМ; гродз., Нар. словаўтв., 256), жму́ркі, зму́ркі ’частаванне на другі, трэці дзень пасля хрэсьбін’ (пухав., бярэз., Жд.). Рус.жму́рки ’назва гульні’, смал. ’нябожчыкі’, укр.жму́рки ’(назва гульні’, польск.żmurki ’тс’, чэш.žmukaná, уст.žmukačka ’тс’, славац.žmúračka, уст. разм. žmurky, серб.-харв.жму́рка, жму́ра, жми́ра ’назва гульні’. Відаць, яшчэ прасл. аддзеяслоўны назоўнік (гл. жмурыць) з суфіксам ‑ък‑, аформлены па мн. л.; на старажытнасць можа ўказваць не толькі агульнаслав. пашырэнне, але і выкарыстанне ў якасці назвы абраду, хаця і гульня можа адносіцца да старажытных.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
die1[daɪ]n.
1. штамп
2. косць (для гульні)
♦
the die is саst вы́бар зро́блены; рашэ́нне прыня́та
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)