сцюдзяне́ць, ‑ее; незак.

Разм. Станавіцца сцюдзёным, халодным. Сцюдзянеюць дні. / у вобразным ужыв. У дзядзькі Сцяпана змыкаюцца сківіцы, нядобра сцюдзянее адзінае вока. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цёмна прысл. dúnkel, fínster;

◊

цёмна хоць во́ка вы́калі ≅ es ist stóckfinster; man sieht die Hand nicht mehr vor Áugen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Búllauge

n -s, -n

1) бычы́нае во́ка

2) марск. (бартавы́) ілюміна́тар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Сач’ю́ у выразе сачʼю гаварыць ’загаворваць ад сурокаў’ (Сл. ПЗБ). Уласна з вачэй, г. зн. загаворваць ад «дурнога вока», рус. сглаза; ‑у — стары канчатак парнага ліку.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АДАПТО́МЕТР

(ад адаптацыя + ...метр),

аптычная прылада для вызначэння адаптацыі вока: змены яго святлоадчувальнасці пры пераходзе ад вял. асветленасці паверхні ці яркасці аб’екта да цемнаты. Адаптометрам вымяраюць парог (мінім. сілу) светлавога раздражнення, якое ўспрымаецца вокам.

т. 1, с. 95

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бяльмо́, -а́, мн. бе́льмы і (з ліч. 2, 3, 4) бяльмы́, -а́ў, н.

1. Белаватая пляма на рагавой абалонцы вока.

2. толькі мн. Вочы (разм., груб.).

◊

Вылупіць бельмы (разм., груб.) — здзіўлена, шырока адкрытымі вачамі глядзець.

(Як) бяльмо на воку (разм., неадабр.) — пра таго (тое), хто (што) перашкаджае, раздражняе сваёй прысутнасцю, дакучлівасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зрэ́нка ж., анат. зрачо́к м.;

◊ берагчы́ як зрэ́нку во́ка — бере́чь как зени́цу о́ка; бере́чь пу́ще гла́за

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гіперметрапі́я

(ад гіпер- + гр. metron = мера + ops, opos = вока)

дальназоркасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кераты́т

(ад гр. keras, -atos = рог)

запаленне рагавой абалонкі вока.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

панафтальмі́т

(ад пан- + гр. ophthalmos = вока)

гнойнае запаленне вочнага яблыка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)