Verbum

бязво́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Пазбаўлены вады, вільгаці. На шмат кіламетраў цягнуліся бязводныя, высушаныя гарачым ліпеньскім сонцам палі. Шамякін.

2. Які не мае ў сваім саставе вады, вільгаці. Бязводная серная кіслага.

перапа́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец.

1. Збудаванне, пераважна ступеньчатае, для рэгулявання руху вады ў каналах з нахіленым дном.

2. Розніца паміж верхнім і ніжнім узроўнем (вады, тэмпературы і пад.).

гідраметэарало́гія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае кругаабарот вады ў атмасферы.

вадаво́зны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для перавозкі вады. Вадавозная бочка.

вадасхо́вішча, ‑а, н.

Штучны вадаём для збору і захавання вады.

вадасцёкавы, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для сцёку вады. Вадасцёкавая труба.

водаадлі́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для адпампоўвання вады. Водаадліўная помпа.

водаразда́тчык, ‑а, м.

Прыстасаванне для раздачы вады на жывёльных фермах.

крышталагідра́т, ‑у, М ‑раце, м.

Крышталь, які змяшчае малекулы вады.

падаграва́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для падагравання чаго‑н. Падагравальнік вады.