воданепраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не прапускае вады. Воданепранікальная тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водапад’ёмны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для пад’ёму вады. Водапад’ёмная вежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязво́дзець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць бязводным; пазбавіцца вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідро́ліз, ‑у, м.

Расшчапленне складанага рэчыва пад дзеяннем вады.

[Ад грэч. hýdōr — вада і lýsis — разлажэнне, распад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забру́джанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан забруджанага. Забруджанасць вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёдагенера́тар, ‑а, м.

Збудаванне для атрымання лёду з вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салява́рніцтва, ‑а, н.

Здабыванне солі выварваннем яе з вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

солеварэ́нне, ‑я, н.

Дабыванне солі выварваннем яе з вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

swallow​2 [ˈswɒləʊ] n. глыто́к;

at a swallow адны́м глытко́м, за́лпам;

take a swallow of water вы́піць глыто́к вады́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

забіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. забіць¹.

2. без дап. Пападаць, пранікаць (пра струмені вады, снег і пад.).

Прыкрыць брызентам, каб дождж не забіваў.

3. Душыць, мучыць (пра кашаль).

Кашаль забівае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)