robe​1 [rəʊb] n.

1. ма́нтыя; шыро́кае адзе́нне;

judge’s robes судзе́йская ма́нтыя

2. хала́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

topless [ˈtɒpləs] adj. з адкры́тым ве́рхам (пра адзенне); «то́плес»;

a topless dress адкры́тая суке́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пеньюа́р

(фр. peignoir)

ранішняе жаночае адзенне з лёгкай тканіны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

са́кас

(гр. sakkos = мяшок)

адзенне архірэя ў час набажэнства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

расшпілі́цца, -пілю́ся, -пі́лішся, -пі́ліцца; зак.

1. Расшпіліць на сабе адзенне.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вызваліцца ад засцежкі.

Каўнер расшпіліўся.

|| незак. расшпі́львацца, -аюся, -аешся, -аецца і расшпіля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рато́нда², -ы, ДМ -ндзе, мн. -ы, -то́нд і -аў, ж.

Верхняе цёплае жаночае адзенне без рукавоў у выглядзе доўгай накідкі, распаўсюджанае ў канцы 19 — пачатку 20 ст.

|| прым. рато́ндавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шму́ляць, -яю, -яеш, -яе; незак., што.

1. Выціраць, зношваць, пашкоджваць ад частага ўжытку.

Ш. адзенне.

2. Сціраць, націраць (скуру).

Цвёрды хамут шмуляе шыю.

|| зак. вы́шмуляць, -яю, -яеш, -яе; -яны (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паабсыха́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Абсохнуць — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Падарожнікі паабсыхалі. Адзенне паабсыхала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэзінфіцы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) дэзінфекцыю чаго‑н. Дэзінфіцыраваць памяшканне. Дэзінфіцыраваць адзенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ша́рпацца, ‑аецца; незак.

Разм.

1. Рвацца (пра адзенне, абутак).

2. Зал. да шарпаць (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)