Verbum

дро́гкі, -ая, -ае.

Які трасецца, а таксама які выклікае трасенне, уздрыгванне.

Дрогкія калёсы.

Дрогкая дарога.

Дрогка (прысл.) ехаць.

|| наз. дро́гкасць, -і, ж.

дро́жджы, дражджэ́й.

Род аднаклетачных мікраскапічных грыбоў, а таксама рэчыва з такіх грыбкоў, якое выклікае браджэнне.

Піўныя д.

◊

Як на дражджах (разм.) — вельмі хутка (расці, паднімацца і пад.).

|| прым. дражджавы́, -а́я, -о́е і дро́жджавы, -ая, -ае.

дро́жкі, -жак.

Лёгкі адкрыты рысорны экіпаж.

Бегавыя д.

|| прым. дро́жачны, -ая,-ае.

дрозд, дразда́, мн. дразды́, драздо́ў, м.

Лясная пеўчая птушка атрада вераб’іных.

Чорны д.

|| прым. драздо́вы, -ая, -ае.

Драздовае гняздо.

Д. свіст.

Сямейства драздовых (наз.).

дрот, -у, М дро́це, мн. драты́, драто́ў, м.

Металічны выраб у выглядзе гібкай ніці або тонкага стрыжня.

Медны д.

Калючы д.

|| прым. драцяны́, -а́я, -о́е.

дро́цік, -а, мн. -і, -аў, м.

Старадаўняя кідальная зброя ў выглядзе кап’я на кароткім дрэўку.

друг, -а, м.

1. Той, хто дружыць 3 кім-н., блізкі сябар, прыяцель.

Стары д. лепш за новых двух (з нар.). Сустрэча з другам.

Зялёны д. (пра лес).

2. Ужыв. як зварот да блізкага чалавека, а таксама як ветлівы зварот да таварыша, суседа ці сустрэчнага чалавека.

Дапамажы, д.

3. К дру́жа (разм.). Ужыв. як форма звароту да каго-н.

Дарагі дружа, спачуваю табе.

другаго́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вучань, які застаўся ў тым жа класе на другі год.

|| ж. другаго́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

другаго́дніцтва, -а, н.

Знаходжанне другі год у тым жа класе, на тым жа курсе з прычыны непаспяховасці.

другакла́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вучань другога класа.

|| ж. другакла́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.