Verbum

ана́гр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дзікі асёл, які водзіцца ў Азіі.

|| прым. ана́гравы, -ая, -ае.

антало́гія¹, -і, ж.

Зборнік выбраных мастацкіх твораў розных аўтараў.

А. беларускай паэзіі.

|| прым. анталагі́чны, -ая, -ае.

апартаме́нты, -аў, адз. апартаме́нт, -а, М -нце, м.

Вялікія раскошныя пакоі; кватэра.

|| прым. апартаме́нтны, -ая, -ае.

аргама́к, -а, мн. -і, -аў, м.

Старажытная назва ўсходніх пародзістых верхавых коней.

|| прым. аргама́чны, -ая, -ае.

арха́нгел, -а, мн. -ы, -аў, м.

У хрысціянскай рэлігіі: анёл вышэйшага рангу.

|| прым. арха́нгельскі, -ая, -ае.

ары́к, -а, мн. -і, -аў, м.

У Сярэдняй Азіі: арашальны канал, канава.

|| прым. ары́чны, -ая, -ае.

баваўнаво́дства, -а, н.

Галіна сельскай гаспадаркі, якая займаецца вырошчваннем бавоўны.

|| прым. баваўнаво́дчы, -ая, -ае.

Б. раён.

багасло́ўе, -я, н.

Царкоўнае вучэнне пра Бога і догматы рэлігіі.

|| прым. багасло́ўскі, -ая, -ае.

Багаслоўскія кнігі.

абарыге́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Карэнны жыхар краіны, мясцовасці; туземец, аўтахтон.

|| прым. абарыге́нны, -ая, -ае.

авечкагадо́ўля, -і, ж.

Развядзенне авечак як галіна жывёлагадоўлі.

Танкарунная а.

|| прым. авечкагадо́ўчы, -ая, -ае.

Авечкагадоўчая ферма.