Verbum

дробна... (а таксама драбна...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. дробны, напр.: дробнатаварны, дробнабуржуазны, дробназубчасты, дробназярністы.

дробнабуржуа́зны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да дробнай буржуазіі, уласцівы ёй.

Дробнабуржуазная ідэалогія.

|| наз. дробнабуржуа́знасць, -і, ж.

дробнакалі́берны, -ая, -ае.

Малога калібру.

Дробнакаліберная вінтоўка.

дробнамаянтко́вы, -ая, -ае.

Які валодаў невялікім маёнткам.

Дробнамаянтковае дваранства.

дробнатава́рны, -ая, -ае.

Звязаны з вырабам тавару дробнымі вытворцамі.

Дробнатаварная гаспадарка.

дробнаўла́сніцкі, -ая, -ае.

Які належыць, уласцівы дробным уласнікам.

Дробнаўласніцкія інтарэсы.

дро́бны, -ая, -ае.

1. Невялікі па велічыні, памеры, вартасці.

Дробная жывёла.

Д. почырк.

Дробныя грошы.

2. Які складаецца з невялікіх па велічыні аднародных часцінак.

Д. дождж.

Д. пясок.

3. Невялікі, маламоцны і малазначны ў эканамічных і грамадскіх адносінах.

Дробная гаспадарка.

Д. вытворца.

4. Неістотны, які не мае вялікага значэння.

Дробныя факты.

5. перан. Мізэрны, нікчэмны, нізкі.

Дробныя інтарэсы.

Дробная душа.

|| наз. дро́бнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

дро́бязны, -ая, -ае.

1. Які надае вялікае значэнне пустым рэчам, дробязям.

Д. чалавек.

2. Нязначны, неістотны.

Д. факт.

Дробязныя спрэчкі.

|| наз. дро́бязнасць, -і, ж.

дро́бязь, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. зб. Прадметы малой велічыні; дробны тавар.

Прадавалася розная д.: іголкі, ніткі, напарсткі, аплікі.

2. зб. Жывыя істоты дробнага памеру.

Добрая рыба не бралася, клявала адна д.

3. зб. Дробныя грошы, манеты.

У кішэні пазвоньвала д.

4. Што-н., не маючае істотнага значэння, малаважная рэч.

Гэта дробязі.

дро́вы, дроў, Д дро́вам і дрыва́м.

Распілаваныя і паколатыя дрэвы, якія ідуць на паліва.

Сухія д.

Калоць д.

◊

Наламаць дроў (разм.) — нарабіць памылак, недарэчнасцей.

Хто ў лес, хто па дровы — нязладжана, уразброд.

|| ласк. дро́ўцы, -аў.

|| прым. дрывяны́, -а́я, -о́е.

Д. склад.

Дрывяная павець.

Дрывяное ацяпленне.