ram1 [ræm] n.
1. бара́н
2. tech. тара́н
3. the Ram astron. Аве́н (сузор’е)
4. the Ram astrol. Аве́н (знак задыяка; чалавек, які нарадзіўся пад гэтым знакам)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
wet1 [wet] n.
1. ві́льгаць, сы́расць
2. : the wet дажджлі́вае надво́р’е;
Come in out of the wet. Уваходзьце, не стойце пад дажджом.
3. BrE, derog. нікчэ́мны чалаве́к
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Но́пік ’нецямлівы чалавек’: Нопік ты, нічога ня ведыіш (Бяльк.). Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ванту́рнік ’авантурыст’ (Нас.). Вантурнік < авантурнік < авантурны (чалавек) у выніку універбізацыі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рэптушы́ло ’чалавек з вялікім жыватом’ (ТС). Экспрэсіўнае ад рэптух (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тры́ньдзяўка ‘слабавольны, легкадумны чалавек’ (Руб.). Відаць, да тры́ньдзець, гл. трындзець.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Vita sine amicis tristitia est
Жыццё без сяброў сумнае.
Жизнь без друзей грустна.
бел. Чалавек без друга, што яда без солі. Чалавек без друга, што дрэва без карэння.
рус. Не мил и свет, когда друга нет. Без друга жить ‒ самому себе постылому быть. Без друзей да без связи что без мази: скрипит, негладко, ехать гадко. Без друга ‒ сирота, с другом ‒ семьянин.
фр. La vie sans ami(s) est triste (Жизнь без друга/друзей грустна).
англ. Friendless is poor (Беден не имеющий друзей).
нем. Freunde sind über Silber und Gold (Друзья больше, чем золото и серебро).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
рэнега́т
(с.-лац. renegatus, ад лац. renegare = адракацца)
1) чалавек, які здрадзіў сваім перакананням і перайшоў у лагер праціўніка;
2) чалавек, які адрокся ад сваёй веры; адступнік.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
niedobry
niedobr|y
нядобры, дрэнны; кепскі;
~e obuwie — нядобры (дрэнны) абутак;
~y człowiek — дрэнны чалавек
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
prawość
prawoś|ć
ж. кніжн. высакароднасць; справядлівасць; праведнасць;
człowiek wielkiej ~ci charakteru — чалавек справядлівага характару
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)