áufschwellen
1.
vt раздзіма́ць, надува́ць
2*. vi (s)
1) пу́хнуць, уздува́цца
2) бо́льшаць (пра ваду); мацне́ць (пра гук)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
нязло́мны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, якога нельга перамагчы, знішчыць; вельмі моцны. Няхай грыміць па белым свеце слава Пра шчасце мірнае, пра Новы год, Пра родную савецкую дзяржаву, Пра мужны і нязломны наш народ. Астрэйка. Ішлі мы ў маршах агнявых Нязломнай грознай сілай. Хведаровіч.
2. перан. Стойкі, цвёрды ў перакананнях, намерах і пад. Фучык сціснуў карандаш да болю, Ён маўчыць, нязломны камуніст. Ляпёшкін. // Які выражае цвёрдасць, стойкасць. Нязломная вера. □ [Вольга:] — А пра Буралома я табе дам знаць. Гэта — правакатар. Такое маё нязломнае перакананне. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fester
[ˈfestər]
1.
v.i.
1) гнаі́цца (пра ра́ну), гнаі́цца (пра во́чы)
2) гнісьці́, гніць
3) разьвярэ́джвацца (пра кры́ўду, боль)
2.
v.t.
1) выкліка́ць гнае́ньне або́ запале́ньне
2) му́чыць, грызьці́, разьвярэ́джваць (ра́ну, кры́ўду)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
басурма́н, ‑а, м.
1. Уст. Пра чалавека іншай веры, пра іншаземца. [Поп:] — Ах, басурман! Ах, паразіт скажэнны! Як ты асмеліўся так спаганіць сан Свяшчэнны? Валасевіч.
2. Лаянк. Пра несумленнага чалавека. — Не хочуць, басурманы, памагчы, — сказаў.. [Мялешка] з лёгкай усмешкай, якая, відаць, была знакам ветлівасці да Судакова. Радкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пяцідзёнка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Разм. Прамежак часу ў пяць дзён. Была ахвота гаварыць і пра тое, колькі і чаго пасеялі.. [калгаснікі] за мінулую пяцідзёнку, і пра спаборніцтва брыгад на веснавой сяўбе, і пра ўсё тое, што робіцца ў калгасе цяпер. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
checked
[tʃekt]
adj.
1) у кра́ткі (напр. ткані́на)
2) Gram.
а) закры́ты (пра склад)
б) у закры́тым скла́дзе (пра гало́сны)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
harmonious
[hɑ:rˈmoʊniəs]
adj.
1) зго́дны, дру́жны
2) сула́дны; стро́йны, гармані́чны (пра сьпеў, му́зыку)
3) стро́йны, мілагу́чны; зла́джаны (пра галасы́, верш)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ігра́цца, ‑аецца; незак.
1. Зал. да іграць (у 1–3 знач.).
2. безас. Разм. Пра наяўнасць жадання, настрою іграць (пра артыстаў і інш.). Артысту не ігралася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўкру́чвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Укруціцца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Вера бачыць: гэта нямецкія салдаты паўкручваліся ў коўдры, каб было цяплей. Мікуліч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самаплы́вам, прысл.
Разм.
1. Сілай цячэння. Лодка спускалася самаплывам.
2. Уласным ходам, без буксіроўкі (пра судны).
3. Сілай уласнай вагі (пра рух вадкасцей і сыпкіх рэчываў).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)