бо́йня

1. (для убоя скота) бо́йня, -ні ж., разні́ца, -цы ж.;

2. (резня) бо́йня, -ці ж.; разня́, -ні́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

балова́ться

1. (шалить) дурэ́ць, сваво́ліць; (забавляться) забаўля́цца;

2. (позволять себе что-л. для удовольствия и забавы) разг. пе́сціцца, ба́лавацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

масти́ка ж., техн. масці́ка, -кі ж.; (замазка) зама́зка, -кі ж.; (для замазывания щелей в окнах) кіт, род. кі́ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

многосторо́нний

1. мат. многастаро́нні;

2. (обязательный для нескольких заинтересованных сторон) многабако́вы;

многосторо́ннее соглаше́ние многабако́вае пагадне́нне;

3. перен. (разносторонний) шматбако́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обстра́иваться разг.

1. (строить для себя) аббудо́ўвацца;

2. (застраиваться) забудо́ўвацца; см. обстро́иться;

3. страд. аббудо́ўвацца; будава́цца, забудо́ўвацца; см. обстра́ивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проха́живать несов., разг.

1. многокр. (час ад ча́су) хадзі́ць;

2. (проводить лошадь для разминки) право́дзіць;

проха́живать ло́шадь право́дзіць каня́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пря́слице ср., уст., обл.

1. (уменьш. к пря́сло) пра́слачка, -ка ср.;

2. (приспособление для прикрепления кудели) пра́сніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

толка́ч

1. ж.-д. штурха́ч, -ча́ м.;

2. (орудие для толчения) таўка́ч, -ча́ м.;

3. перен. штурха́ч, -ча́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упо́рный

1. (служащий для упора) упо́рны;

2. (стойкий) упа́рты, цвёрды; (настойчивый) насто́йлівы;

3. (крепкий, твёрдый) уст. непада́тлівы, цвёрды, мо́цны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штукату́рка ж.

1. (действие) тынкава́нне, -ння ср., тынко́ўка, -кі ж.;

2. (масса для штукатурных работ) тынк, род. ты́нку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)