Verbum

абчапі́ць, -чаплю́, -чэ́піш, -чэ́піць; -чэ́плены; зак., каго-што.

Тое, што і абчапляць.

|| незак. абчэ́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. абчапі́цца, -чаплю́ся, -чэ́пішся, -чэ́піцца; незак. абчэ́плівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

ле́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

1. гл. ляпіць.

2. Пра якасць апрацоўкі, выяўленне аб’ёмнасці (скульптуры, малюнка).

Цудоўная л.

3. Тое, што вылеплена.

Сцены вызначаліся прыгожай лепкай.

пако́с, -у, м.

1. Месца касьбы.

Лясны п.

2. Касьба або час касьбы.

Пачынаецца п.

3. мн. -ы, -аў. Тое, што і пракос.

|| прым. пако́сны, -ая, -ае.

перабыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак. і незак.

1. незак., гл. перабыць.

2. зак. Тое, што і перабыць (у 2 знач.).

За апошні час тут перабывала многа людзей.

плоць, -і, ж. (уст.).

Тое, што і цела (у 2 знач.).

◊

Плоць і кроў каго, чыя або плоць ад плоці чыёй (высок.) — чыё-н. роднае дзіця, тварэнне.

пранікнёны, -ая, -ае (кніжн.).

1. 3 вялікім унутраным пранікненнем, хвалююча шчыра.

Пранікнёная прамова.

2. Тое, што і праніклівы (у 2 знач.).

Пранікнёныя вочы.

|| наз. пранікнёнасць, -і, ж.

праста́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Тое, што і прасцяк.

|| памянш. прастачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| ж. праста́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

прыкра́са, -ы, ж.

1. звычайна мн. -ы, -ра́с. Аздоба, упрыгожанні.

Стаяў просты дом без прыкрас.

Расказваць без прыкрас (перан.: без перабольшання, выдумкі).

2. Тое, што і закраса.

прыкра́сіць, -а́шу, -а́сіш, -а́сіць; -а́шаны; зак., што.

1. Аздобіць, упрыгожыць.

П. апавяданне дасціпнай выдумкай (перан.).

2. Тое, што і закрасіць.

П. боршч.

|| незак. прыкра́шваць, -аю, -аеш, -ае.

прыча́сце, -я, н. і прыча́сць, -і, ж.

1. У вернікаў: віно з кавалачкамі просвіры ў чашы, якое ўжываецца ў царкве для прычашчэння.

2. Тое, што і прычашчэнне.