Verbum

пуцяві́на, -ы, мн. -ы, -він, ж. (паэт.).

Шлях, жыццёвая дарога.

Пуцявіны маладосці.

|| прым. пуцяві́нны, -ая, -ае.

пялёстак, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Лісток з вяночка кветак.

Пялёсткі рамонка.

|| прым. пялёсткавы, -ая, -ае.

пясча́нік, -у, мн. -і, -аў, м.

Асадкавая горная парода са спрасаванага пяску.

|| прым. пясча́нікавы, -ая, -ае.

пячні́к, печніка́, мн. печнікі́, печніко́ў, м.

Майстар, які робіць і рамантуе печы.

|| прым. пячні́цкі, -ая, -ае.

жаўтацве́т, -у, М -ве́це, м.

Назва розных лугавых раслін з жоўтымі кветкамі.

|| прым. жаўтацве́тны, -ая, -ае.

жо́луд, -а, М -дзе, мн. жалуды́, жалудо́ў, м.

Плод дуба.

|| прым. жалудо́вы, -ая, -ае.

Жалудовая шкарлупіна.

жывёлагадо́ўля, -і, ж.

Галіна сельскай гаспадаркі, якая звязана з развядзеннем сельскагаспадарчай жывёлы.

|| прым. жывёлагадо́ўчы, -ая, -ае.

за́кіс, -у, м. (спец.).

У хіміі: ніжэйшая ступень акіслення элемента.

З. медзі.

|| прым. за́кісны, -ая, -ае.

залётнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Ахвотнік заляцацца да жанчын.

|| прым. залётніцкі, -ая, -ае.

Залётніцкія паводзіны.

за́мша, -ы, ж.

Вырабленая мяккая і тонкая ворсавая скура з аксамітнай паверхняй.

|| прым. за́мшавы, -ая, -ае.