Verbum

капу́снішча, -а, мн. -ы, -нішч і -аў, н.

Поле, з якога сабрана капуста.

капу́ста, -ы, ДМ -сце, ж.

1. Агародная расліна, лісце якой звіваецца ў качаны, а таксама самі качаны.

Шаткаваць капусту.

2. Вараная страва з крышанага качана гэтай расліны.

Міска гарачай капусты.

○

Марская капуста — марскія водарасці, якія ўжыв. як ежа і як лячэбны сродак.

|| прым. капу́сны, -ая, -ае.

капу́т, нескл., м., у знач. вык., каму-чаму (разм.).

Канец, гібель.

К. усяму ліхому.

капу́ха, -і, ДМ -пу́се, мн. -і, -пу́х, ж. (разм.).

Жанчына, якая ўсё робіць марудна, вяла.

капуцы́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Манах рымска-каталіцкага францысканскага ордэна, які носіць плашч з капюшонам.

|| ж. капуцы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. капуцы́нскі, -ая, -ае.

капуцы́н², -а, мн. -ы, -аў, м.

Род амерыканскіх малпаў з шырокімі насамі і доўгімі валасамі на галаве ў выглядзе капюшона.

капцёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Службовая асоба ў арміі, у абавязкі якой уваходзіць захаванне і выдача маёмасці, абмундзіравання і інш.

|| прым. капцёрскі, -ая, -ае.

капцёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (разм.).

Склад маёмасці ў вайсковай часці, а таксама на будоўлі, у цэху, гаражы.

капцо́вы гл. капец.

капцю́р гл. кіпцюр.