Verbum

капры́знік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Капрызны чалавек, капрыза.

|| ж. капры́зніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

капры́знічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Тое, што і капрызіць.

капры́чыа, нескл., н. (спец.).

Віртуозны музычны твор, які вызначаецца жывасцю, нечаканымі і арыгінальнымі пераходамі.

ка́псула, -ы, мн. -ы, -сул, ж.

1. Абалонка з жэлаціну, крухмалу або іншага рэчыва для вадкіх ці парашкападобных лекаў.

Валідол у капсулах.

2. Назва злучальнай абалонкі ў розных органаў або іх частак (спец.).

3. Частка касмічнага лятальнага апарата.

|| прым. ка́псульны, -ая, -ае.

ка́псуль, -я, мн. -і, -яў, м.

У патронах, снарадах: каўпачок з выбуховым рэчывам, якое загараецца ад удару.

|| прым. ка́псульны, -ая, -ае.

капта́н і кафта́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Даўнейшая двухбортная мужчынская і жаночая верхняя адзежына з доўгімі поламі і падоўжанымі рукавамі.

|| прым. капта́нны, -ая, -ае і кафта́нны, -ая, -ае.

капту́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Дзіцячы або жаночы вязаны галаўны ўбор, які завязваецца пад падбародкам; капар.

2. Невялікі дах, заслона, навес над чым-н.

|| прым. капту́рны, -ая, -ае.

капту́р гл. коптур.

капу́снік, -у і -а, м.

1. -у, зб. Капуснае лісце.

2. -а, мн. -і, -аў, перан. Вечарынка ў акцёраў, студэнтаў і іншых з аматарскімі нумарамі жартаўліва-парадыйнага характару.

Студэнцкі к.

капу́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Белы матылёк, вусень якога есць капусту.