Лабудзі́ць ’гаварыць глупства, блюзніць’ (даўг., Сл. паўн.-зах.), рус. лабуди́тьшмат гаварыць, нічога не рабіць’, лобудиться ’задзірацца, скандаліць’. Да лабу́да (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Развалі́цца ’разбурыцца’ (лід., Сл. ПЗБ), ’шырока рассесціся, заняць шмат месца’ (Сцяшк. Сл.), развалі́ць ’раскідаць, разбурыць’ (Сцяшк.). Ад раз- і валі́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

junkie, junky [ˈdʒʌŋki] n.

1. infml наркама́н

2. joc. той, хто захапля́ецца і тра́ціць шмат ча́су на які́-н. несур’ёзны заня́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sundries [ˈsʌndriz] n. pl. усё ўсяля́кае;

She spent a lot of money on sundries. Яна патраціла шмат грошай на ўсякія рэчы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

manifold

[ˈmænɪfoʊld]

1.

adj.

1) разнаста́йны; разнаро́дны, ро́зны

2) шматлі́кі

2.

n.

труба́ з разгалінава́ньнямі

3.

adv.

шмат разо́ў

The number of students has increased manyfold — Ко́лькасьць ву́чняў пабо́льшала ў шмат разо́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Felicitas multos habet amicos

У шчасця шмат сяброў.

У счастья много друзей.

Гл.: Dum...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

барвава́ты, ‑ая, ‑ае.

З барвовым адценнем. Не стаў я падглядваць за прыватным Жыццём незнаёмых птушак, Бо ў небе ўспыхнула шмат барваватых з жоўтым адценнем стужак. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апалчэ́нец, ‑нца, м.

Удзельнік, баец апалчэння. Парадзелі рады апалчэнцаў, шмат было забітых, багата параненых, аднак полк трымаўся, не адступаў. Гурскі. Апалчэнцы ўліліся ў рэгулярныя войскі. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́лька, ‑і, ДМ ‑льцы, ж.

Разм. Тое, што і колікі. [Леснічыха:] Я зелляў шмат маю і ўсім памагаю ад кашлю і колькі, ад усялякай колькі... Козел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начле́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Уст. Начлежны дом. Шмат пакут перажыў Цішка Гартны, начуючы на лаўках сквераў, у цёмных калідорах начлежак. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)