трэпана́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (спец.).

Хірургічная аперацыя, звязаная з ускрыццём коснай поласці з мэтай пранікнення да ачага хваробы.

Т. чэрапа.

Т. зуба.

|| прым. трэпанацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапаку́таваць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Пакутаваць некаторы час. Прапакутаваць месяц ад хваробы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

латэ́нтны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знешне не праяўляецца, скрыты. Латэнтны перыяд хваробы.

[Ад лац. latens, latentis — скрыты, нябачны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заняду́жыцца, ‑жыцца; безас. зак., каму.

Пра адчуванне хваробы. Занядужылася нешта Базылю. Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хваро́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хваробы, выклікае хваробу. Хваробныя бактэрыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

convalesce

[,kɑ:nvəˈles]

v.

ачу́ньваць (пасьля́ хваро́бы), папраўля́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

convalescent​1 [ˌkɒnvəˈlesnt] n. той, хто ачу́ньвае/папраўля́ецца (пасля хваробы, ранення)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

transmitter [trænzˈmɪtə] n.

1. перада́тчык; трансляцы́йная ста́нцыя

2. fml перано́счык (хваробы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інкуба́цыя, -і, ж. (спец.).

1. Скрыты перыяд хваробы з моманту заражэння да з’яўлення яе першых прымет.

2. Штучнае вывядзенне маладых асобін у інкубатары.

|| прым. інкубацы́йны, -ая, -ае.

І. перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

амуле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

Невялікі прадмет, які носяць на целе як магічны сродак, здольны засцерагчы ад бяды, хваробы і пад.; талісман.

|| прым. амуле́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)