Дэбо́ш ’дэбош’ (БРС). Рус.дебо́ш, укр.дебо́ш. Для ўсх.-слав. моў крыніцай з’яўляецца рус.дебо́ш, запазычанае з франц.débauche (Фасмер, 1, 490; Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 34–35). Бел.дэбашы́р, укр.дебоши́р < рус.дебоши́р (а гэта з франц.débaucheur).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Дэзерці́р ’дэзерцір’ (БРС). Рус.дезерти́р, укр.дезерти́р. Першакрыніцай з’яўляецца франц.déserteur, якое, магчыма, пры пасрэдніцтве ням.Deserteur было запазычана рус. мовай ужо ў XVII ст. Таксама з франц.déserter (пры пасрэдніцтве ням.desertieren) узяты бел.дэзерці́раваць, рус.дезерти́ровать, укр.дезерти́рувати.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мале́кула ’найменшая частачка рэчыва, якая захоўвае яго асноўныя хімічныя ўласцівасці’ (ТСБМ). З рус.молекула ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 89), якое з франц.molécule ’тс’ — штучнага слова, утворанага ад лац.mõlēs ’маса, скала’ на ўзор франц.corpuscule ’часцінка (матэрыі)’ (Голуб-Ліер, 319).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Карэ́с «няма карэсу без інтарэсу» (Федар. IV). З франц.caresse ’ласка’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Метро ’падземная чыгунка’ (ТСБМ). Скарачэнне métro з франц.métropolitaine > метрапалітэн (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
АРАНЖАРЭ́Я
(франц. orangerie),
зашклёнае памяшканне для вырошчвання зімоўкі паўд. раслін (цытрусавых, кветкавых, вечназялёных, пладова-ягадных і інш.). Аранжарэі добра асвятляюцца, маюць неабходны рэжым тэмпературы, вільготнасці і ўмовы для догляду раслін. Бываюць 1- і 2-схільныя, блочныя, ангарныя.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АЗЕНКУ́Р
(Azincourt),
сяло на Пд ад г. Кале (Францыя), каля якога ў час Стогадовай вайны 1337—1453англ. войскі Генрыха V 25.10.1415 атрымалі перамогу над франц. арміяй, што дазволіла англічанам захапіць Пн Францыі, у т. л. Парыж.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
«А́ВІЯ»
(Avia),
грузавыя аўтамабілі, якія выпускаюцца ў Чэхіі (Прага) з 1968 па ліцэнзіі франц. фірмы «Савіем». Грузападымальнасць 1,8—3,1 т, магутнасць дызельных рухавікоў 53—61 кВт, маса 4—6 т. Мае шэраг мадыфікацый.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВІТРЫ́НА
(франц. vitrine ад лац. vitrum шкло),
1) спецыяльнае акно ў магазіне для паказу тавараў.
2) Зашклёныя шафы, скрынкі для паказу розных экспанатаў у музеях і інш. установах. Для вітрыны вырабляецца спец. шкло павышанай трываласці («вітрыннае»).
