Nächstliegende

sub n -n са́мае неабхо́днае, першачарго́вае, то́е, што трэ́ба неадкла́дна зрабі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hinzú

adv да; звыш таго́

~ kommt, dass… — да гэ́тага трэ́ба дада́ць, што…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Тра ’трэба’ (Булг., Сл. Брэс.). Скарочана з тра́було ’трэба было’ (пін., Ск. нар. мовы). Параўн. укр. тра, тре, якія з тре́а < треба ’тс’. Гл. аналагічныя ўтварэнні трэ, трэ́бала, трэ́було.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hopefully [ˈhəʊpfəli] adv.

1. абнадзе́йліва, спрыя́льна, прыхі́льна

2. трэ́ба спадзява́цца;

Hopefully, we’ll be there soon. Спадзяюся, мы хутка будзем на месцы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

revision [rɪˈvɪʒn] n.

1. перагля́д; праве́рка, выпраўле́нне;

His lecture needs revision. Яго лекцыю трэба перагледзець.

2. паўтарэ́нне, прагля́д канспе́кта пе́рад экза́менам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wrongdoing [ˈrɒŋˌdu:ɪŋ] n. fml

1. парушэ́нне (парадку)

2. ке́пскі ўчы́нак, праві́ннасць;

Such wrongdoings should be punished. За такія паводзіны трэба караць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пересини́ть сов.

1. (заново, ещё раз) перасіні́ць;

2. (слишком сильно) перасіні́ць, засіні́ць больш, чым трэ́ба;

3. (всё, многое) пасіні́ць, перасіні́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дакла́дна,

1. Прысл. да дакладны.

2. у знач. вык. Па-сапраўднаму, правільна, акуратна. — Давайце неадкладна, Ды каб было дакладна, Бо трэба знаць і трэба ўмець, Каго, калі і як сустрэць. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папакармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго.

Разм. Карміць доўга, неаднаразова; накарміць многіх. [Ліпскі:] — Гаспадарку весці трэба ўмець. Каб яйка з-пад курыцы ўзяць, трэба, брат, пастарацца, папакарміць яе не абы-чым... Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уме́ць несов. уме́ть;

◊ гэ́та ж трэ́ба ўмець! — э́то же на́до уме́ть;

уме́ю, ды не сме́ю — погов. уме́ю, да не сме́ю

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)