По́стаць 1 ’палоска жыта ці іншай збажыны, занятая адной жняёй у час жніва’ (ТСБМ, Гарэц., Нас., Байк. і Некр., Мядзв., Дзмітр., Др.-Падб., Касп., Бяльк., Мат. Гом., Сл. ПЗБ, Сл. Брэс.; івац., Хрэст. дыял.; парыц., Янк. Мат.; пін., Кольб.; навагр., Шн., Федар.), ’участак збожжа, скошаны касцом’ (гродз., Мат. АС), ’раскладка снапоў для малацьбы’ (дрыс., ДАБМ, камент., 872), ’наперадзе’ (Кольб.), ’паласа, загон жыта’ (петрык., Мат. Гом.), укр. по́стать ’палоска нівы, занятая адной жняёй’, рус. по́стать ’тс’, ’поле’, ст.-рус., ц.-слав. постать ’доля, частка’, польск. postać ’пастава, форма, фігура, асоба’, дыял. ’шэраг жняцоў у полі’, ст.-польск. postać ’род, пакаленне’, чэш. postat у старэйшым значэнні — ’частка поля, на якім стаіць адзін жнец’, славац. postat ’тс’, славен. pástȃt ’рад работнікаў у полі’, серб. по̀стат/поста̑т ’палоска, рад пры жніве’, балг. по́стат ’паласа, якую жнуць некалькі жняцоў адначасова’. Прасл. *postatь, утворанае ад *postati (гл. стаць) са значэннем выніковасці дзеяння, даслоўна ’тое, што пастаўлена; рад, шэраг’. Паводле Праабражэнскага (2, 113): по‑стать ’шчыльна пакладзенае’), паводле Трубачова (Ремесл. терм., 123–125): *po‑statь ’стаяць нерухома’. Адсюль першапачатковы сінкрэтызм ’асоба, фігура, пастава’ і ’задача, што пастаўлена перад асобай для выканання’, параўн. постаць ’стан, фігура’ і ’паласа (пры жніве)’ (ТС), рус. стать ’пастава’ і по́стать ’участак, які косіцца жняцом за адзін раз’ (Банькоўскі, 2, 715; БЕР, 5, 549).

По́стаць 2 ’стан, фігура’. Гл. папярэдняе слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

папрыціха́ць сов.

1. (стать тише, слабее) попритиха́ть, приути́хнуть;

2. (перестать шуметь, разговаривать) попритиха́ть, приути́хнуть, приумо́лкнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

павыганя́ць сов.

1. (о многих) вы́гнать; изгна́ть; повы́гнать;

2. (вырасти, стать высоким — о многом) вы́гнать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

паку́рчыцца сов.

1. (от боли) поко́рчиться;

2. (от холода) поёжиться;

3. (стать неровным) покоро́биться, покорёжиться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

паніжэ́ць сов.

1. (стать ниже) пони́зиться;

2. (уменьшиться — об уровне, степени и т.п.) пони́зиться, сни́зиться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

искуси́ться уст.

1. (соблазниться) спакусі́цца;

2. (стать искусным в чём-л.) авало́даць майстэ́рствам (уме́льствам), стаць ма́йстрам сваёй спра́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

абвастры́цца сов., в разн. знач. обостри́ться; (стать напряжённым — ещё) накали́ться; (стать более восприимчивым — ещё) изощри́ться;

хваро́ба ~ры́лася — боле́знь обостри́лась;

барацьба́ ~ры́лася — борьба́ обостри́лась (накали́лась);

слых ~ры́ўся — слух обостри́лся (изощри́лся);

◊ атмасфе́ра ~ры́лася — атмосфе́ра накали́лась

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Dulce etiam fugias, quod fieri amarum potest

Пазбягай салодкага, якое можа стань горкім.

Избегай сладкого, которое может стать горьким.

бел. Салодкая яда ‒ жывату бяда. Горкае лечыць, а салодкае калечыць. Дай кішцэ волю — праясі долю. Лішняе — у папа ў рукавах.

рус. Сладкого не досыта, горького не допьяна. Горьким лечат, а сладким калечат.

фр.

англ. Even sugar itself may spoil a good dish (Даже сахар может испортить хорошее блюдо).

нем. Wenn die Maus satt ist, schmeckt das Mehl (Когда мышь сыта, ей мука не вкусна).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

ахаладзі́цца сов.

1. прям., перен. (стать холодным) охлади́ться; охладе́ть; осты́ть;

2. (освежиться на воздухе) прохлади́ться, освежи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

паважне́ць I сов., разг. (стать более важным) поважне́ть

паважне́ць II несов., разг. станови́ться бо́лее степе́нным, чи́нным

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)