святлофізіяло́гія, ‑і, ж.

Галіна фізіялогіі раслін, якая вывучае дзеянне натуральнага і штучнага святла на розныя фізіялагічныя працэсы (рост, фотасінтэз раслін і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

багно́ўкавыя, ‑ых.

Сямейства шматгадовых балотных раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каўчукаво́дства, ‑а, н.

Вырошчванне каўчуканосных раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэфалія́цыя, ‑і, ж.

Апрацоўка раслін дэфаліянтамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

герба́рый, ‑я, м.

Калекцыя засушаных раслін.

[Ад лац. herbarius — травяны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рася́нкавыя, ‑ых.

Сямейства шматгадовых насякомаедных раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

miękisz, ~u

м.

1. мякаць (раслін, пладоў);

2. мякіш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

herbarz

I м.

гербоўнік

II м. уст.

вызначальнік раслін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

witka

ж.

1. галінка; пруток

2. вусік (у раслін)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паслён, -у, м.

Родавая назва некаторых раслін (напр., бульбы, памідораў, а таксама тытуню, блёкату і інш.), якія ўтвараюць асобнае сямейства.

|| прым. паслёнавы, -ая, -ае.

Сямейства паслёнавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)